Πραγματικά σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ πώς οδηγήθηκα κάποιο βράδυ να αναζητώ πληροφορίες για αναδιπλούμενα ποδήλατα στο internet…πάντως ήταν για καλό! Ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή όμως:
Εδώ και περίπου ένα χρόνο έχω μετακομίσει στο Κορωπί (θα αναφερθώ σε άλλο post σε αυτό το θέμα). Οδηγώ ένα Fiat Cinquecento αλλά λόγω της μεγάλης απόστασης από το κέντρο (και φυσικά της οικολογικής συνείδησης που με διακρίνει!) αποφάσισα να μετακινούμαι με συγκοινωνίες. Με δεδομένη την 6μηνη διακοπή των διαδρομών του μετρό προς το αεροδρόμιο, χρησιμοποιούσα λεωφορείο μέχρι την Εθνική Άμυνα, μετρό μέχρι τον Κεραμεικό και από εκεί είτε με τα πόδια είτε με λεωφορείο (3 στάσεις) μέχρι το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο. Μιλάμε για διαδρομή περίπου 1.30 ώρας καθημερινά!
Λίγο πριν την επανέναρξη της λειτουργίας του Μετρό προς το αεροδρόμιο, έπεσε το μάτι μου στα αναδιπλούμενα ποδήλατα. Αφού επιβεβαίωσα ότι επιτρέπονται στο Μετρό, σκέφτηκα ότι θα με βολέψει. Μικρή η απόσταση από το σπίτι στο μετρό (5 λεπτά με το αυτοκίνητο-δεν παλεύεται με τα πόδια!), δίπλωμα του ποδηλάτου, μετρό και στη συνέχεια ξεδίπλωμα του ποδηλάτου και κατευθείαν για το Πανεπιστήμιο!
Κοίταξα τα αναδιπλούμενα ποδήλατα που κυκλοφορούν στην Ελληνική αγορά και εστίασα το ενδιαφέρον μου στα 2 φθηνότερα (καθότι η οικονομική κατάσταση είναι δύσκολη…): Orbea Balade & Dahon Boardwalk. Δοκίμασα πρώτα το Balade στο cyclist.gr, στη Βάρη: Πολύ όμορφο εμφανισιακά, φοβερό χρώμα, με εύκολο άνοιγμα-κλείσιμο, σχάρα για μικρά πακετάκια αλλά λίγο βαρύ. 
Το ποδήλατο αδικήθηκε για διάφορους λόγους: Ο κυριότερος ότι όταν το δοκίμασα είχα να ανέβω σε ποδήλατο περίπου 15 χρόνια (!!), με αποτέλεσμα να νοιώθω πολύ παράξενα. Επιπλέον το δείγμα είχε ξεφούσκωτο πίσω λάστιχο και “κολλούσε” λιγάκι στην άσφαλτο (με δεδομένο και το βάρος του αναβάτη!) και η διαδρομή δεν ήταν ιδανική (άγρια άσφαλτος, ανηφόρα-κατηφόρα). Τα παιδιά στο Cyclist.gr ήταν ευγενέστατα και έλυσαν όλες τις απορίες μου. Το ποδήλατο κόστιζε €310 (με τη σχάρα) και με περίπου €430 συνολικά θα είχα μαζί μου κράνος, αλυσίδα, ψηφιακό ασύρματο ταχύμετρο και φώτα μπρος-πίσω.
Την επόμενη δοκίμασα το Boardwalk στην αντιπροσωπεία της Dahon στο Μαρούσι. Το ποδήλατο ήταν σαφώς πιο ελαφρύ και με πιο λεπτές γραμμές. Το χρώμα δε μου άρεσε τόσο όσο του Balade (κάθε χρόνο το Boardwalk βγαίνει σε διαφορετικό χρώμα από ότι έμαθα) και το σύστημα άνοιξε-κλείσε έχει 2-3 βήματα παραπάνω από το αντίστοιχο του Balade.
Δοκίμασα το ποδήλατο στο εμπορικό κέντρο και είδα διαφορά σε σχέση με το Orbea: Θες η μεγαλύτερη άνεσή μου μετά την βόλτα που είχε προηγηθεί, θες το εντελώς επίπεδο και λείο πλακάκι του εμπορικού κέντρου, θες τα λάστιχα που μόλις είχαν φουσκωθεί, ένοιωσα άλλη αίσθηση! Τα παιδιά εξίσου εξυπηρετικά, μου έλυσαν όλες μου τις απορίες. Η τιμή του βέβαια αισθητά υψηλότερη (€395), και μάλιστα χωρίς καν τη σχάρα! Το δίλημμα μεγάλο λοιπόν και η διαφορά στην τιμή σημαντική…
Το επόμενο μεσημέρι βρέθηκα με τον φίλο μου τον Τάσο στο Χολαργό για μπυρίτσα. Αφού του εξήγησα το δίλημμά μου, κι επειδή είναι άνθρωπος της δράσης, μου πρότεινε να δούμε το Dahon (που ήταν και πιο κοντά). Περάσαμε από την αντιπροσωπεία στο Μαρούσι λίγο πριν κλείσει: Είδα ξανά το ποδήλατο, το βόλταρε κι ο Τάσος, του άρεσε. Προσπάθησα να καταφέρω μια καλύτερη τιμή (για να εξοικονομήσω χρήματα για τα αξεσουάρ που θα έπρεπε σχεδόν άμεσα να πάρω) αλλά μάταια…οπότε αναχωρήσαμε. Εγώ τα είχα ψιλοπαρατήσει, αλλά ο φίλος δεν με άφησε έτσι. Επόμενη στάση: Μαλατέστας στην Αγία Παρασκευή! Ξαναείδαμε το Boardwalk, ζητήσαμε καλύτερη τιμή, πήραμε καλύτερη τιμή, εξυπηρετηθήκαμε από 3 ευγενέστατα άτομα, δώσαμε τα χέρια και ξαφνικά βρέθηκα να είμαι ιδιοκτήτης ενός Boardwalk!!
Ευχαρίστησα τον φίλο Τάσο για την “πίεση” και τις βόλτες με το Jimny του από Χολαργό ως Αγ. Παρασκευή, φόρτωσα το Boardwalk στο 308 (Εθνική Άμυνα-Κορωπί) και έφτασα χαρούμενος στο σπίτι. Τάσο σε ευχαριστώ και πάλι!!
My personal blog / Το ιστολόγιό μου 