Διακοπές 2022 – back to the basics

Πέρασα μια φορτωμένη και δύσκολη χρονιά, με πολλές υποχρεώσεις, ελάχιστο ελευθερο χρόνο και έστω και ελαφρό COVID, οπότε περίμενα πώς και πώς τις καλοκαιρινές διακοπές για να χαλαρώσω.

Αυτές τις 15 ημέρες λοιπόν είπα να γυρίσω στα βασικά και να κάνω την επανάστασή μου στα 45 μου – midlife crisis δεν το λένε οι Άγγλοι;

Για 15 ημέρες λοιπόν:

1. Δεν φορέσα κάλτσες ούτε και κλειστο παπούτσι: 15 ημέρες μόνο με Crocs για την παραλία και το σπίτι και τα αγαπημένα μου Geox πέδιλα για τις βόλτες εκτός σπιτού. Επίσης λατρέυω να περπατάω ξυπόλητος ακόμη και στο δρόμο!
2. Δεν φόρεσα μακρύ παντελόνι: Είχα 1-2 μαζί μου αλλά την έβγαλα με μαγιώ τη μισή μέρα και βερμούδες την υπόλοιπη.
3. Δεν είδα τηλεόραση: Δεν έχουμε στο εξοχικό ούτως ή άλλως, και δε μου έλειψε καθόλου. Ξεκούρασα τα μάτια μου και το μυαλό μου.
4. Δεν έβαλα πακέτο με απεριόριστα data στο κινητό: Την εβγαλα με 1GB και λίγο WiFi από τους γείτονες για βασικό browsing – όχι ταινίες ή βίντεο.
5. Κολύμπησα όσο ποτέ άλλοτε: Μετά από 2+ χρόνια, το smartwatch μου έχει βγει εκτός εγγύησης οπότε το έβαζα στη θάλασσα και μετρούσα απόσταση. Τις περισσότερες φορές ήμουν πάνω από 1 χλμ, ενώ έφτασα και σχεδόν τα 2 κάποιες φορές.
6. Ήπια ελάχιστες μπύρες και έφαγα ελάχιστα γλυκά. Κρίμα είναι να καις θερμίδες με το κολύμπι και να τις παίρνεις εύκολα με ένα ποτό ή σνακ.
7. Έκανα λιγότερα από 80 χλμ. με το αυτοκίνητο. Η παραλία ήταν μπροστά μας και χρειαστηκε μόνο μια επίσκεψη σε διπλανό χωριό για σούπερ μάρκετ και μία για σουβλάκια.
8. Έλυσα άπειρα σταυρόλεξα και διάβασα 1,5 βιβλίο. Έπρεπε με κάποιο τρόπο να απασχολώ το μυαλό μου τα ήσυχα μεσημέρια και τα νωχελικά απογεύματα.
9. Άνοιξα το laptop μόνο μία φορά που χρειάστηκα ένα αρχείο από τον υπολογιστή της δουλειάς (για προσωπικούς λόγους). Είχα σκοπό να ετοιμάσω κάποια blog posts αλλά ποτέ δεν ήμουν σε mood να χρησιμοποιήσω laptop. Αξιοποίησα όμως το κινητό μου για πληρωμές, τραπεζικές συναλλαγές και αναζήτηση πληροφοριών όταν χρειαζόταν.

Δε μου έλειψε τίποτε από τα παραπάνω. Πέρασα όμορφα, έκανα 2 μπάνια την ημέρα, έφαγα καλά και κοιμήθηκα αρκετά.

Θα ήθελα πολύ να περνούσα περισσότερο χρόνο εκεί, ακόμη και το χειμώνα δουλεύοντας απομακρυσμένα. Υποθέτω ότι θα πρέπει να περιμένω να βγω στη σύνταξη για να τα καταφέρω.

Νάξος, 2011

Πραγματικά τις χρειαζόμουν αυτές τις διακοπές: Μετά από τρία πενθήμερα επαγγελματικά ταξίδια (τέλος Ιουνίου – μέσα Ιουλίου) και μια γενικά δύσκολη χρονιά, αυτές οι ημέρες των καλοκαιρινών διακοπών φάνταζαν σαν όαση. Παρότι η περίοδος που επιλέξαμε δεν ήταν η καλύτερη δυνατή, αφού έτρεχαν αρκετές προθεσμίες για τη δουλειά μέχρι το τέλος του Ιουλίου, τελικά μαζέψαμε τα πράγματα σε βαλίτσες και φύγαμε για Νάξο.

Η συνταγή γνωστή εδώ και χρόνια: Θάλασσα, καλό σπιτικό φαγητό και χαλάρωση. Φέτος τα πράγματα ήταν ελαφρώς διαφορετικά με την παρουσία του μικρού που αλώνιζε και ήθελε συνεχώς την προσοχή μας αλλά ήταν μια ευκαιρία να τον χαρούμε για περισσότερες ώρες!

Βόλτες στην παραλία και στα λιγοστά μαγαζιά (ταβέρνες & μπαράκια), πρωινό και απόγευματινό μπάνιο (ακόμα και στη μοναδική πισίνα εκεί!), φαγητό στο σπίτι και στις λιγοστές ταβέρνες της περιοχής. Φέτος είχαμε και το γάμο ενός ξαδέρφου με το ίδιο όνομα, οπότε για πρώτη φορά είδαμε γάμο στον Αη-Γιάννη, το μικρό εκκλησάκι του χωριού. Το δε τραπέζι μετά το γάμο ήταν κάτι πραγματικά εντυπωσιακό: Σχεδόν όλα είχαν μεταφερθεί από τη Χώρα μέχρι την άλλη άκρη του νησιού!

Όσον αφορά στη δουλειά, είχα την εντύπωση ότι με το mobile internet της WIND θα μπορούσα να κάνω δουλειά στο netbook, τουλάχιστον για τα βασικά (emails και ελαφρύ browsing). Δυστυχώς η έλλειψη 3G έκανε τα πάντα πολύ αργά και δύσκολα, με αποτέλεσμα να παρατήσω την προσπάθεια μετά τις 2 πρώτες ημέρες και να απαντάω σε emails μόνο μέσω του κινητού μου. Στην κυριολεξία δεν μπορούσε να ανοίξει ούτε μια απλή σελίδα στο netbook (συνεχόμενα time-outs) και για να καταφέρω να στείλω ένα αρχείο 350 kb χρειάστηκα περισσότερες από 2 ώρες προσπαθειών! Για να μην πω για την ηλεκτρονική τραπεζική: Αφού δεν μπορούσα να ανοίξω τη σελίδα του web banking της Εθνικής και στην εφαρμογή για Windows Mobile (για Android δεν υπάρχει ακόμη διαθέσιμη η αντίστοιχη εφαρμογή!) δεν υπήρχε πρόβλεψη για πληρωμή ΦΠΑ, αναγκάστηκα να κάνω περίπου 30 χλμ άσχημου δρόμου (ανηφόρες/κατηφόρες+στροφές) μέχρι το πλησιέστερο ΑΤΜ για να ολοκληρώσω η διαδικασία…

Στην τελική ίσως ήταν καλύτερα έτσι, αφού άφησα στην άκρη τη δουλειά για λίγες ημέρες και αφιερώθηκα σχεδόν ολοκληρωτικά στην οικογένειά μου.

Τελικά οι διακοπές έλαβαν τέλος μετά από περίπου 10 ημέρες. Γυρίσαμε σπίτι μαυρισμένοι, ξεκούραστοι αλλά και προβληματισμένοι για ορισμένα θέματα που θα μας απασχολήσουν τους επόμενους μήνες. Επόμενες διακοπές? Χριστούγεννα του 2011.

Ηρακλειά, Μικρές Κυκλάδες, 2011

Πότε: 27-29/7/2011

Πώς: Από Χώρα Νάξου, 1.30 ώρα με τον Σκοπελίτη, €7.00 το ατομικό.

Πού μείναμε: Νηρηίδες Studios, Αγ. Γεώργιος (Λιμάνι), Ηρακλειά. Οικονομικό και καθαρό δωμάτιο, σεντόνια και πετσέτες που μύριζαν σαπούνι. Εξαιρετική σπιτονοικοκυρά η Άννα, έκανε τη διαμονή μας ευκολότερη.

Πού φάγαμε:

• Στην Ακαθή (Αγ. Γεώργιος). Εκτός από θαλασσινά έχει και εξαιρετικά μαγειρευτά φαγητά και εξαιρετικό service, σε συνδυασμό με χαμηλές τιμές.
• Στο στέκι της Άννας (Παναγιά), κατσικάκι και κεφτεδάκια.
• Σφολιάτες για πρωινό, καφεδάκι στους καναπέδες του, απίθανες κρέπες και σάντουιτς για το βράδυ στο Πέρασμα (Άγγελος). Η πραλίνα της κρέπας ήταν μαγική!
• Ωραία μέρη για φαγητό μας φάνηκαν το Μαϊστράλι με τα θαλασσινά και ο Πεύκος με τα ψητά κρέατά του.

Πού κάναμε μπάνιο:

• Στο λιμάνι (Αγ. Γεώργιος), πεντακάθαρη παραλία με πράσινα νερά.

• Στο Λειβάδι (1.5 χλμ από το λιμάνι). Ωραία παραλία, μαζεύει πολλούς πιτσιρικάδες

Τι δεν είδαμε:

• Τη σπηλιά με τους σταλακτίτες, αφού δεν είχαμε χρόνο ούτε μεταφορικό μέσο.
• Το Baraki σε λειτουργία, αφού αποδείχθηκε after (ανοίγει μετά τις 24:00) και δεν αντέχαμε ξενύχτια εκείνες τις ημέρες…ένα ποτάκι θα το πίναμε όμως πριν πάμε για ύπνο. Γνωρίσαμε τον ιδιοκτήτη κατά την άφιξή μας στο νησί, μας βοήθησε να βρούμε δωμάτιο και γενικά φάνηκε ωραίος τύπος. Δυστυχώς δεν μπορέσαμε να τον δούμε και στο Baraki!

• Τις μη-προσβάσιμες παραλίες του νησιού, αφού η κρουαζιέρα ήθελε τουλάχιστον 5 άτομα για να πραγματοποιηθεί.

Γενικά η Ηρακλειά προσφέρεται για ήσυχες διακοπές αφού έχει ελάχιστο κόσμο, ελάχιστα καταστήματα (υπάρχουν βέβαια όλα τα βασικά στα 2 mini-market) και ελάχιστα αυτοκίνητα. Απέχει ελάχιστα από τη Νάξο (είναι το πλησιέστερο νησί των Μικρών Κυκλάδων) και οι κάτοικοι είναι εξυπηρετικότατοι και πάντα φιλικοί. Οι τιμές ήταν λογικές σχεδόν σε όλα τα είδη (π.χ. φαγητό, καφές) με ελάχιστες εξαιρέσεις (πρέπει να χωνέψω πως τυρόπιττα κάτω από €1,60 δεν υπάρχει σε Νάξο-Ηρακλειά!). Το νερό του δικτύου πίνεται οριακά (σύμφωνα με τους μόνιμους κατοίκους), οπότε τα εμφιαλωμένα είχαν την τιμητική τους). Υπήρχε ένα ασύρματο δίκτυο WiFi (Irakleia Free HotSpot ή κάτι τέτοιο) στο οποίο κανείς μας δεν κατάφερε ποτέ να συνδεθεί, και τα κινητά (WIND/Cosmote) δεν έπιαναν σε όλα τα σημεία του νησιού (π.χ. οριακά στα δωμάτια, καθόλου στο εστιατόριο, κανονικό σήμα στο λιμάνι). Υπάρχουν αρκετά ενοικιαζόμενα δωμάτια (εμείς βρήκαμε εύκολα χωρίς να έχουμε κάνει κράτηση) αλλά όχι camping, ενώ το ελεύθερο camping απαγορεύεται…

Γενικά περάσαμε όμορφα, κάναμε τις βουτιές μας, φάγαμε καλά και γεμίσαμε τις μπαταρίες μας!