Μετακίνηση στο γραφείο: νέα δεδομένα

Με την τιμή της βενζίνης να ξεπερνά εδώ και καιρό τα €2 ευρώ το λίτρο, και με την τηλεργασία να έχει πρακτικά καταργηθεί, κατάλαβα ότι θα έπρεπε να μειώσω κάπως το κόστος της μετακίνησής μου προς και από το γραφείο.

Προ COVID-19, χρησιμοποιούσα τον Προαστιακό αρκετές ημέρες την εβδομάδα, καθώς είναι σχετικά κοντά στο σπίτι μου και με αφήνει αρκετά κοντά στο γραφείο. Καθώς όμως ο Προαστιακός ΔΕΝ έχει παράθυρα ώστε να εξασφαλίζεται αερισμός των βαγονιών, γνωρίζοντας το συνωστισμό που επικρατεί τις ώρες αιχμής και το ότι οι περισσότεροι δεν θα σέβονταν οποιοδήποτε μέτρο, αποφάσισα να χρησιμοποιώ αποκλειστικά αυτοκίνητο για τις μετακινήσεις μου τα 2 τελευταία χρόνια. Η τιμή της αμόλυβδης ήταν στο €1,5 το λίτρο, οπότε όχι σημαντικά ακριβή.

Photo by Denniz Futalan on Pexels.com

Η εταιρεία που εργάζομαι αγκάλιασε από την αρχή την τηλεργασία, καθώς είχε όλα τα τεχνολογικά εργαλεία που χρειάζονταν για να είμαστε πλήρως απόδοτικοί από το σπίτι. Έτσι πέρασαν αρκετές εβδομάδες (αρχικά) και ημέρες (προς το τέλος) που δεν χρειάστηκε να μετακινηθώ, ελαχιστοποιώντας όχι μόνο τον κίνδυνο να κολλήσω εγώ, οι δικοί μου και οι συνάδελφοί μου, αλλά και τα έξοδα της μετακίνησής μου. Όλα τα καλά όμως τελειώνουν, και έτσι κόπηκε μαχαίρι και η τηλεργασία.

Στο μεταξύ όμως, η τιμής της αμόλυβδης είχε ξεπεράσει τα €2 / λίτρο, άρα η μετακίνηση με το αυτοκίνητο 5 ημέρες την εβδομάδα είχε γίνει ακριβό χόμπι. Επίσης, είχα ήδη νοσήσει από COVID μέσα στην Μ. Εβδομάδα, άρα είχα πλέον αυξημένη προστασία από τα νέα αντισώματα (η 3η δόση του εμβολίου είχε γίνει μέσα Δεκέμβρη).

Με την τιμή της βενζίνης να ξεπερνά πλέον τα €2 ευρώ το λίτρο, κατάλαβα ότι θα έπρεπε να μειώσω κάπως το κόστος των μετακινήσεών μου προς και από το γραφείο.

Photo by Harrison Haines on Pexels.com

1. ΚΟΣΤΟΣ

Κάθησα λοιπόν και έβαλα κάτω τα έξοδά μου για τη μετακίνηση:

5 ημέρες Χ 80 χλμ/ημέρα = 400 χλμ. την εβδομάδα (αυτό δεν αλλάζει)
400 χλμ. Χ 5,5 L/100 km (μέση κατανάλωση, με ελαφρύ πόδι στο γκάζι & χωρίς κίνηση) = 22 lt αμόλυβδης την εβδομάδα
22 lt * €2,1/L = €46,2 την εβδομάδα
€46,2 Χ 4 = €184,80 το μήνα ΜΟΝΟ για καύσιμο!

Για να γίνει πιο πρακτικό, την ημέρα χρειάζομαι:
5,5 L/100 km -> 4,4 L/80 km
4,4L X €2,10/L = €9,24 και αυτό ΜΟΝΟ εάν σταματήσει η συνεχώς αυξανόμενη τιμή του καυσίμου

Αυτό σίγουρα δεν είναι βιώσιμο. Η εναλλακτική μου είναι να παίρνω κάποιες ημέρες (όταν δεν βιάζομαι να πάρω/παώ τα παιδιά σε κάποια δραστηριότητα το απόγευμα) των προαστιακό. Αυτή τη στιγμή μου βγαίνουν μόνο 2 ημέρες την εβδομάδα, αλλά για να δούμε:

Πακέτο 10+1 εισιτηρίων: €12, άρα η κάθε διαδρομή βγαίνει €1,10
Άρα την ημέρα: €1,10 Χ 2 = €2,20 ΣΤΑΘΕΡΑ, ανεξέρτητα από την τιμή καυσίμου.

Αυτό σημαίνει ότι κάθε ημέρα που χρησιμοποιώ προαστιακό αντί για αυτοκίνητο εξοικονομώ €7, άρα €14 την εβδομάδα και €56 το μήνα. Καθόλου άσχημα, αν και θα γινόταν καλύτερα με

• Περισσότερες ημέρες προαστιακο (πρακτικά δεν γίνεται αυτό το διάστημα)
• Κάποιες ημέρες τηλεργασίας (δεν γίνεται λόγω πολιτικής της εταιρείας)

2. ΧΡΟΝΟΣ

Χονδρικά χρειάζομαι περίπου μία ώρα να φτάσω στο γραφείο είτε με αυτοκίνητο είτε με προαστιακό. Οι διαφορές είναι οι εξής:

Αυτοκίνητο:

• Ξεκινώ από το σπίτι στις 07.30, άρα φτάνω περίπου στις 08.30
• Εκείνη την ώρα βρίσκω σχετικά εύκολα να παρκάρω
• Μπορώ να μεταφέρω εύκολα κάποια πράγματα από το σπίτι (π.χ. μεγάλο δοχείο φαγητού) ή από το γραφείο στο σπίτι (διάφορα δέματα που παραλαμβάνω εκεί)
• Ξέρω περίπου τι ώρα θα φτάσω στο γραφείο και στο σπίτι – μέγιστο 1 ώρα, εκτός εάν απαυτωθεί ο Δίας (τρακάρισμα, βλάβες κλπ.)

Photo by Clem Onojeghuo on Pexels.com

Προαστιακός:

• Ξεκινώ από το σπίτ με το αυτοκίνητο στις 07.30. Σε 5 λεπτά είμαι στον προαστιακό και παρκάρω σε απόσταση 5 λεπτών με τα πόδια από τον σταθμό (07.40). Αν φύγω αργότερα από το σπίτι, θα παρκάρω ακόμη πιο μακρυά.
• Ο συρμός για Πειραιά περνά στις 08.12, άρα έχω μισή ώρα που περιμένω στο αυτοκίνητο ή στον σταθμό. Συνήθως χαμένος χρόνος.
• Η διαδρομή είναι 1 ώρα ακριβώς μέχρι το σταθμό του Πειραιά, αν δεν τύχει κάτι (βλάβη συρμού, πεσμένα δέντρα στις γραμμές, καλώδια κλεμμένα από τις “ευάλωτες” ομάδες κλπ.)
• Θέλω περίπου 10 λεπτά περπάτημα από το σταθμό μέχρι το γραφείο – καλό για την υγεία μου αλλά αυξάνει το χρόνο μετακίνησης.
• Συνολικά από την ώρα που φεύγω από το σπίτι μέχρι την ώρα που μπαίνω στο γραφείο έχουν περάσει 2 ώρες (07.30-09.30)!

3. ΑΝΕΣΗ

Αυτοκίνητο:

• Κάθομαι άνετα, βάζω τη μουσική μου, τον ανεμιστήρα ή κατεβάζω το παράθυρο για φρέσκο αέρα, μυρίζω το άρωμά μου.
• Έχω τα πράγματά μου ασφαλή δίπλα μου, σακίδιο και τσάντα με φαγητό, και ό,τι άλλο χρειάζομαι γενικά
• Μπορεί να φάω πολύ κίνηση στο δρόμο (μου έχει τύχει ακόμη και 2ώρο) και να φτάσω με νεύρα τσατάλια στο γραφειο
• Μπορεί να βρω εύκολα να παρκάρω, μπορεί και όχι. Σίγουρα είναι δύσκολο να ψάχνεις να παρκάρεις μετά από 1+ ώρα στο δρόμο.

Προαστιακός:

• Βρίσκω να καθήσω γιατί μπαίνω νωρίς
• Κάθομαι σχετικά άνετα, με το σακίδιο στα χέρια και το φαγητοδοχείο στο σακίδιο – με φόβο μην τουμπάρει και χυθούν τίποτα λάδια (έχει γίνει)
• Βάζω τη μουσική μου με ακουστικά, διαβάζω το βιβλίο μου ή απλά κλέινω τα μάτια μου – έχω μία ώρα μπροστά μου να χαλαρώσω, αφού δεν αγχώνομαι με κίνηση ή για παρκάρισμα.
• Δεν ξέρω ποιος θα καθήσει δίπλα μου ή απέναντί μου, είναι kinder έκπληξη κάθε φορά (από κουστουμάτους που κατεβαίνουν στην Κηφισίας μέχρι ξεπλένηδες)
• Το ταξίδι δεν τελειώνει με την άφιξη στον σταθμό, γιατί έχω 10 λεπτά περπάτημα μπροστά μου. Είναι οκ γενικά, εκτός αν βρέχει ή έχει ζέστη (εξίσου ενοχλητικά και τα δύο)
• Χρειάζεται προσοχή με το σακίδιο γιατί υπάρχουν ελαφροχέρηδες, ειδικά στους σταθμούς και τις πόρτες του συρμού.

ΣΥΝΟΨΙΖΟΝΤΑΣ: Ο χρόνος είναι (κυριολεκτικά) χρήμα

Έχω περάσει πολύ μεγάλες περιόδους μέσα σε ΜΜΜ, καλύπτοντας καθημερινά μεγάλες διαδρομές – κάποιες φορές και με αναδιπλούμενο ποδήλατο. Ξέρω να κινούμαι, να βολεύομαι και να αξιοποιώ τον χρόνο μου, οπότε δεν έχω κάποιο ιδιαίτερο θέμα.

Το πρόβλημα είναι ο χαμένος χρόνος όταν κινούμαι με προαστιακό, καθώς η μετακίνηση αγγίζει τις 3.5 ώρες συνολικά. Δυστυχώς δεν μπορώ να κάνω κάτι για αυτό, εκτός από το να κάνω υπομονή και να βρίσκω τρόπους να μη βαριέμαι.

Από την άλλη, η μετακίνηση με αυτοκίνητο έχει γίνει πλέον πολύ ακριβή και φυσικά όταν υπάρχει φθηνότερη εναλλακτική θα την προτιμήσω. Ποιος δεν θα ήθελε να κλείνει τον μήνα με €56 στην τσέπη και όχι στο πρατήριο καυσίμων?

Commuting FTW

Απίθανο σκηνικό: Αφήνουμε τον μεγάλο στον παιδικό σταθμό στις 07.30, μόλις ανοίγει δηλαδή. Λίγο αργότερα βγάζω το Dahon μου από το χώρο αποσκευών του αυτοκινήτου, φοράω το κράνος μου και φεύγω σφαίρα για τον προαστιακό. Στις 07.45 είμαι στα εκδοτήρια και διπλώνω το ποδήλατο, οπότε στις 07.49 είμαι ήδη μέσα στον προαστιακό. Ταυτόχρονα η γυναίκα μου πηγαίνει με το αυτοκίνητο στη δουλειά της, για να μπορέσει να πάρει και τον μεγάλο από τον παιδικό σταθμό το μεσημέρι.

Η ίδια ιστορία Χ3. Μέσα σε 4 ημέρες!

Ελαφρώς διαφορετικά: Επιστρέφω από τη δουλειά το απόγευμα. Βγαίνω από τον προαστιακό, ξεδιπλώνω το ποδήλατο και γυρίζω προς το κέντρο της πόλης που ζω για να βρω το αυτοκίνητο εκεί που το έχει αφήσει η γυναίκα μου το μεσημέρι. Διπλώνω το ποδήλατο, το βάζω στο χώρο αποσκευών και πηγαίνω να μαζέψω τον μικρό! Όλα αυτά μέσα σε15-20 λεπτά!

Damn… epic fail!

… like the almost always out-of-order ticket vending machines at the Koropi suburban railway station (along with the always out-of-order elevators and escalators). Even though the suburban railway is on strike on specific days of each month, these supporting tools seem to be always on strike!

What I also enjoy is some special offers by Greek online e-shops, like the one on the right. The item has a price reduction of 26%, but still you get to buy it 30 euros more expensive than with its normal price! This is only of of the many mistakes found daily in It seems that updating the website with correct information is not always an easy task. Let alone the availability of the featured items, which are usually presented “In stock” but it may take weeks to get in your hands after you order them…

Προ-αστεια-κος: Επεισόδιο Νο 12345

Παρασκευή βράδυ, φεύγω αργά από το γραφείο και καταφέρνω να ακυρώσω το εισιτήριό μου στις 21.00 στο σταθμό Πεντέλης του Προ-αστεια-κου. Δεν φαίνεται να περνάει κανένας συρμός, και ο κόσμος στην αποβάθρα είναι αρκετός.

Αυτός ο τύπος με τρομάζει... ποιός είναι?

Σε κάποια φάση περνάει ο συρμός προς Κιάτο, οπότε η μισή αποβάθρα αδειάζει. Εμείς οι υπόλοιποι περιμένουμε το συρμό προς το αεροδρόμιο. Βλέπω μια ανακοίνωση που λέει ότι δρομολόγια προς το Αεροδρόμιο θα εκτελούνται κάθε ΧΧ:00, ΧΧ:30 (αν θυμάμαι καλά, αυτό ήταν σε παρένθεση για άγνωστο λόγο) και ΧΧ:45.

Το ποντίκι, επάνω δεξιά, κοντά στην πόρτα

Φαντάστηκα ότι μόλις έχασα το δρομολόγιο των ΧΧ:00, οπότε περίμενα  μαζί με τους υπόλοιπους (που ήταν στην αποβάθρα πριν από εμένα) το επόμενο δρομολόγιο. Στο μεταξύ, για να περάσω την ώρα μου, προσπαθούσα να βγάλω φωτογραφία ένα ποντίκι που έπαιζε μέσα στον ακινητοποιημένο εδώ και πολλούς μήνες ανελκυστήρα του σταθμού. Δυστυχώς ο φωτισμός ήταν χαμηλός και το ποντίκι πολύ ευκίνητο, οπότε η φωτογραφία δεν είναι πολύ καθαρή…

 

Τελικά η παρένθεση προφανώς υποδείκνυε ότι το συγκεκριμένο δρομολόγιο θα χαθεί, οπότε στις 21.50 ήρθε ο συρμός προς Αεροδρόμιο! Ενθουσιασμένοι, όσοι μπορούσαν να περιμένουν 50 λεπτά στην αποβάθρα και δεν είχαν ήδη φύγει, μπήκαμε μέσα στα βαγόνια. Εκεί ο προαστιακός μας επιφύλασσε μια ακόμη έκπληξη, αφού μας γύρισε στην κυριολεξία 10 χρόνια πίσω και μας έκανε να νοιώθουμε νεώτεροι!

Ο προαστιακός μας γυρίζει δέκα χρόνια πίσω!

 Εικόνα διάλυσης: Απορρυθμισμένα ρολόγια, σβησμένοι πίνακες δρομολογίων, ανελκυστήρες και κυλιόμενες σκάλες εκτός λειτουργίας εδώ και μήνες, αργοπορημένα (για πολλούς λόγους δρομολόγια)… γιατί? Δεν πληρώνουμε κανονικά το είσιτήριό μας? Δεν δικαιούμαστε τις παροχές κάθε σταθμού? Πώς γίνεται να πληρώνουμε το ίδιο κόμιστρο για τον υπο διάλυση προαστιακό και για το μετρό που λειτουργεί κανονικά? Στην τελική γιατί δεν υπάρχει ενημέρωση να ξέρουμε τι γίνεται?

Για να μην παρεξηγηθώ, ο προαστιακός είναι το αγαπημένο μου ΜΜΜ. Μπορεί το μετρό να είναι πιο καινούριο, πιο καθαρό και πιο συνεπές σε όλα του (καί σίγουρα value for money σε σχέση με τον προαστιακό), αλλά ο προαστιακός είναι τρένο. Είναι άλλος τρόπος μετακίνησης. Θυμίζει διαδρομές στο εξωτερικό, ταξίδια εκτός πόλης. Το μετρό είναι αστικό, ο προαστιακός είναι προαστιακός. Τελεία και παύλα. Απλά ας βρεθεί ένας τρόπος να λυθούν τα προβλήματα που τον βασανίζουν και βασανίζουν και εμάς μαζί του…

Halbike 07-09-2011: (re)-join the team!

Stavros and me joined the Halbike team after a long time for an urban bicycle ride. There were more bikers than I expected (at least more than expected and seen at the last Halbike ride). It was a long and tiring ride (mostly due to constant stops, too many traffic lights in the city and narrow roads for that many bicycles!) to Pefki, through Marousi, Lykovrysi and other nearby suburbs. Photos from this ride can be found here. It was the first time after a long time that my saddle seemed to hard!

Here are two Dahon folding bikes (my Boardwalk D7 and my pal’s Vitesse D7HG), while waiting for the last suburban train back home. We were both tired and sleepy!

It was really nice to see some friends from the past, like Cemis, Sotiris and George as well as this massive participation at the Halbike. However I felt too old to follow such routes, stopping all the time at traffic lights and narrow roads. Maybe I was spoiled by my daily routes to office and back, where I get to stop nowhere but my final destination!

Προ-αστεια-κος 17-08-2011

Τελικά δεν είμαι ο μόνος που διαμαρτύρεται για τα χάλια του προαστιακού… μόλις βρήκα ένα σχετικό blog post που αναφέρεται πάνω-κάτω στα ίδια προβλήματα που έχω αναφέρει κι εγώ στα προηγούμενα μηνύματά μου. Μάλιστα, καταλήγει με μία λίστα με σχετικά blog posts, ανάμεσα στα οποία βρίσκεται και ένα από τα δικά μου!

Ο κόσμος είναι μικρός και η αγανάκτηση είναι κοινή!  😦

Damn strikes of public means of transportation…

I live just 10 km from the Athens International Airport, and I travel quite often by plane for business purposes. I really can’t tell how many times I have been forced to spend the night before a flight at my parents’ house (near a metro station), because of strikes in the Suburban railway station (which always affects the operation of Metro regarding stations to and from the airport)… This means that I have to get up really early and catch the bus to the airport, thus extending my trip by about an hour.

I have a flight to catch on Tuesday, when the really common strike of (malfunctioning) Suburban railway has been announced. I thought that I would have to follow the same procedure of staying at my parents’ house overnight, so I prepared and took my suitcase there from today. However, I was informed that there would be a general strike of the public means of transportation, so no bus for me!

I really have no other option apart from calling a taxi (more than 2o euros from my place to the airport!) or have my wife wake up much earlier than she expected in order to get me to the airport… and she’s currently sick.

Enough with the strikes! It seems that the only ones affected by them are us, common people who use the public means of transportation for going to work. I cannot see how the politicians who voted for these actions are affected by these strikes. The employees have probably arranged their day-off during the days of strike (it’s really common for them to be sick or on day-off during the strikes!), so they will be paid anyway. I am sure that they don’t even know the purpose of their strike, apart from seeing their (illegal) extra payments being reduced or totally cut.

Why should we go through all this mess for their cause? Why do we pay the sequences of it, instead of those who should (but don’t)?

I only see one solution: Make these organizations private, in order to have these people start really working!  We will be more than glad to welcome them to the club of the private-working people, just for them to see what a real job is out there…

Btw, the price of the tickets for these “services” has been increased by almost 30% since the beginning of 2011… but where are these “services”?

Ο προ-αστεία-κος ξαναχτυπά….

Πρώτη του μήνα σήμερα και όπως πάντα ελπίζουμε να ξεκινήσει καλά για να πάει καλά όλος ο μήνας… προκαταλήψεις από το παρελθόν! Εδώ είναι το παρόν και πολλοί αστάθμητοι παράγοντες επηρεάζουν την καθημερινότητά μας, όπως ο Προαστιακός…

Η ώρα είναι 08.35 και ο προαστιακός δεν έχει εμφανιστεί στο σταθμό του Κορωπίου… παράξενο πράγμα: Όσες φορές καθυστερώ έστω και ένα λεπτό, ο προαστιακός έχει ήδη περάσει, ενώ όταν βρίσκομαι στην αποβάθρα 10-15 λεπτά νωρίτερα πάντα καθυστερεί! Μάλλον δε με συμπαθεί, όπως έχω αρχίσει να μην τον συμπαθώ και εγώ. επίσης παράξενο (και αδικαιολόγητο) είναι το γεγονός της καθυστέρησης σε αυτό το δρομολόγιο, αφού πρόκειται για τον πρώτο σταθμό μετά την αφετηρία (Αεροδρόμιο), οπότε δεν υπάρχουν δικαιολογίες.

08.40: Το μετρό περνάει κανονικά στην ώρα του, μαζεύει όλους τους επιβάτες του, καθώς και αυτούς που είχαν ήδη αρχίσει να σιχτιρίζουν τον προαστιακό για την αργοπορία του. Εμείς οι υπόλοιποι παίζουμε με την τύχη μας, αφού ανακοίνωση για την καθυστέρηση του συρμού δεν έχει ακουστεί από τα μεγάφωνα του σταθμού.

08.45: Φάνηκε ο συρμός του προαστιακού! Γιούπι! Ο κόσμος στην αποβάθρα είναι ήδη αρκετός για να καταλάβει σχεδόν όλα τα καθίσματα του συρμού. Αρχίζω να φοβάμαι τι θα γίνει παρακάτω…

09.00: Ο κόσμος που έχει μαζευτεί στο σταθμό Πλακεντίας και περιμένει το συρμό δεν περιγράφεται… το βαγόνι γεμίζει ασφυκτικά και σκέφτομαι πώς θα μπορέσω να κατέβω στην επόμενη στάση. Ήδη δεν μπορούν να κλείσουν οι πόρτες γιατί ο κόσμος κρέμεται κυριολεκτικά έξω από το βαγόνι.

09.05: Αφού πρώτα συννενοηθήκαμε με τους συνεπιβάτες μας, καταφέραμε μετά από μερικά λεπτά να κατέβουμε και να αφήσουμε περισσότερο χώρο για τους υπόλοιπους επιβάτες. Ο κόσμος μέσα στο βαγόνι ήταν ακόμη τόσο πολύς και τόσο στριμωγμένος που ήθελα να βγάλω μια φωτογραφία ή ένα βίντεο με το κινητό για να το δείξω παραέξω, αλλά ντράπηκα… ντράπηκα τον κόσμο που αναγκάζεται να ταλαιπωρείται καθημερινά (γιατί αυτές οι καθυστερήσεις είναι ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ) προκειμένου να πάει στη δουλειά του. Που αναγκάζεται να πληρώνει αυξημένο κόμιστρο για χαμηλού επιπέδου (για να μην πω ανύπαρκτες υπηρεσίες). Που δεν έχει άλλη εναλλακτική από το να χρησιμοποιεί αυτά τα τριτοκοσμικά μέσα μαζικής μεταφοράς…

Όπως έχω ξαναπεί, σε αυτήν την περίπτωση είμαι πελάτης: Δε με ενδιαφέρει αν η διοίκηση της Τραινοσέ είναι υπεύθυνη για αυτήν την κατάσταση. Δε με ενδιαφέρει αν δεν υπάρχουν διαθέσιμοι οδηγοί επειδή τους έχουν βγάλει παγανιά να μαζέψουν τις κουλούρες με τα καλώδια αξίας εκατομμυρίων ευρώ που κλέβουν οι επιτήδειοι κατά καιρούς. Δε με ενδιαφέρει εάν οι οδηγοί έχουν γίνει υπάλληλοι ασφαλείας για να προφυλάξουν την περιουσία του ΟΣΕ από τις δολιοφθορές που γίνονται για να υποβαθμίσουν τον οργανισμό, έτσι ώστε να πουληθεί σε χαμηλότερη τιμή.

Με ενδιαφέρει να λαμβάνω τις υπηρεσίες για τις οποίες πληρώνω, αλλιώς ας κλείσουν τα ακυρωτικά και να περνάνε οι συρμοί όποτε θέλουν (όπως γίνεται και τώρα δηλαδή) αλλά ΔΩΡΕΑΝ! Όταν πληρώνω προκαταβολικά 45 ευρώ για να έχω μια υπηρεσία, θέλω αυτή η υπηρεσία να είναι σωστή. Εάν υπάρχουν εσωτερικά προβλήματα στην υπηρεσία, ας βγουν οι οδηγοί να τα πουν στον κόσμο και στα κανάλια και να τα βρουν με τα αφεντικά τους… εμείς δεν φταίμε σε τίποτα να γινόμαστε μπαλάκι ανάμεσά τους, για να λύσουν τα προβλήματά τους. Φαίνεται όμως ότι η μόνη φορά που ακούστηκαν οι υπάλληλοι του προαστιακού ήταν όταν θίχτηκε η τσέπη τους…

Μια παρόμοια ανακοίνωση βρίσκεται και στα λεωφορεία της ΕΘΕΛ. Ότι για τα μειωμένα δρομολόγια και τις καθυστερήσεις είναι υπεύθυνη η (απρόσωπη) διοίκηση, και μάλιστα παραθέτουν και τηλέφωνα για να μην ενοχλούμε τους ίδιους αλλά κάποιους άλλους κρυμμένους πίσω από γραφεία και τηλέφωνα. Όταν όμως ο κόσμος βλέπει τα λεωφορεία παρκαρισμένα παράλληλα, στο βάθος πίσω από την αφετηρία στο Κορωπί, και τους οδηγούς να καπνίζουν αριμανείως μέσα στα λεωφορεία, μάλλον δεν έχει τη διοίκηση της ΕΘΕΛ στο μυαλό του. Όταν ο κοσμος περιμένει στην αφετηρία το λεωφορείο, μέσα στη βροχή, τον αέρα και το κρύο και τα λεωφορεία είναι αραγμένα ένα χιλιόμετρο πιο κάτω, για να μην ενοχληθούν οι οδηγοί τους, τότε δεν φταίει η διοίκηση της ΕΘΕΛ. Όταν ο κόσμος περιμένει στη στάση μέσα στο Κορωπί και περνάει λεωφορείο “ΕΚΤΟΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ“, κάνει κύκλο για να σταματήσει ο οδηγός για τσιγάρα στο περίπτερο (ναι, αυτό που είναι στον Περιφερειακό) και μετά περνάει μπροστά από τη στάση χωρίς να σταματήσει να πάρει κόσμο (τελικά τον χάσαμε το συρμό εκείνη τη μέρα) απλά και μόνο για να επιστρέψει στη θέση του, μακρυά από την αφετηρία στο Κορωπί για να κάνει το τσιγαράκι του, πάλι δεν φταίει η διοίκηση της ΕΘΕΛ.

Αυτό που φταίει σε όλες τις περιπτώσεις είναι η νοοτροπία. Όλοι μας υποφέρουμε από την κρίση, αλλά δεν έχουμε όλοι μας την πολυτέλεια να τεντώνουμε τα πόδια και να πιέζουμε καταστάσεις ταλαιπωρόντας άλλους… κάποιοι από εμάς είναι στρατιώτες στις δουλειές τους, δουλεύοντας ώρες ατελείωτες χωρίς υπερωρίες, ρεπό και άλλα καλά του Δημοσίου. Εμείς κάνουμε τη δουλειά μας, σε αντίθεση με κάποιους άλλους που το μόνο που κάνουν είναι να γκρινιάζουν για την κατάσταση (χωρίς να κάνουν κάτι για να τη διορθώσουν) και να υποβαθμίζουν τις υπηρεσίες που παρέχουν.

Έχει ο καιρός γυρίσματα όμως, και όταν θα έρθει η ώρα για διαμαρτυρίες για τις επικείμενες ιδιωτικοποιήσεις και περικοπές προσωπικού θα είναι μόνοι τους, γιατί ο κόσμος έχει αγανακτήσει από τη συμπεριφορά τους και την απαξίωση των ΜΜΜ από τους ίδιους τους εργαζομένους…

Προ-αστεια-κός και πάλι…

Ο Προ-αστεια-κός το έκανε και πάλι το θαύμα του… με το κρύο να ξυρίζει στο σταθμό του Κορωπίου και το συρμό να μη φαίνεται πουθενά (περασμένες 08.15), βγήκε η ανακοίνωση για δεκάλεπτη καθυστέρηση. Σε λίγη ώρα το δεκάλεπτο έγινε τέταρτο (με τη σχετική ανακοίνωση και πάλι) και τελικά, όπως περιμέναμε, φάγαμε ολόκληρο το εικοσάλεπτο και εμφάνίστηκε ο επόμενος συρμός. Αυτό με την εξαφάνιση συρμών είναι φαινόμενο που έχει παρατηρηθεί αρκετά συχνά τους τελευταίους μήνες, και μάλιστα χωρίς ανακοίνωση στους σταθμούς.

Το μεγάλο πανηγύρι έγινε στη Δουκίσσης Πλακεντίας, όπου είχε μαζευτεί τόσος κόσμος που δεν χωρούσε να μπει στα βαγόνια για να κλείσουν οι πόρτες. Νέα ανακοίνωση μας ενημέρωνε ότι ο επόμενος συρμός περίμενε να μπει στο σταθμό, οπότε οι επιβάτες θα μπορούσαν να επιβιβαστούν σε αυτόν. Η ανακοίνωση βέβαια από τον Προαστιακό θυμίζει λίγο το μύθο του Αισώπου με το βοσκό και το λύκο, οπότε κανένας από αυτούς που είχαν στριμωχτεί στο βαγόνι δεν έκανε ούτε ένα βήμα για να βγει και να περιμένει μήπως έρθει ο επόμενος συρμός.

Προσωπικά αναγκάζομαι να χρησιμοποιώ τον προ-αστεια-κό τους τελευταίους μήνες, λόγω αλλαγής γραφείων. Με το μετρό δεν είχα απολύτως κανένα πρόβλημα τα τελευταία χρόνια που το χρησιμοποιούσα καθημερινά: ούτε δρομολόγια να χάνονται, ούτε καθυστερήσεις, και ανακοινώσεις φυσικά για οτιδήποτε. Αντιθέτως με τον προαστιακό:

1. Αρκετά συχνά εξαφανίζονται δρομολόγια χωρίς καμία ανακοίνωση. Ειδικά ορισμένα βραδυνά μετά τις 20.00, απλά δεν περνούσε ο συρμός και περιμέναμε τον επόμενο χωρίς καμία ανακοίνωση.

2. Οι σταθμοί που είναι υπό την ευθύνη του είναι υπο διάλυση:

2α. στο Κορωπί, που έχω προσωπική εμπειρία, οι ανελκυστήρες είναι εκτός λειτουργίας εδώ και μήνες, όπως και οι κυλιόμενες σκάλες. Έτσι, εάν π.χ. ένας άνθρωπος με κινητικά προβλήματα ή μία μητέρα με το μωρό στο καροτσάκι θέλει να κατέβει στην αποβάθρα (ή ακόμα χειρότερα να ανέβει), πρέπει είτε να κάνουν πατέντες ή να ζητήσουν βοήθεια από περαστικούς.

2β. το ίδιο ισχύει και για τις κυλιόμενες στην αποβάθρα της Πλακεντίας, που εδώ και τουλάχιστον έξι μήνες είναι εκτός λειτουργίας. Αντίστοιχες βλάβες σε σταθμούς του μετρό επισκευάζονται άμεσα και ο κόσμος ενημερώνεται εκ των προτέρων με ανακοινώσεις.

2γ. Τα ακυρωτικά και τα μηχανήματα έκδοσης εισιτηρίων είναι συχνά εκτός λειτουργίας και πρέπει να κάνεις πέρα-δώθε (τουλάχιστον στο Κορωπί), στην άλλη πλευρά της γέφυρας για να κάνεις τη δουλειά σου…

Φαίνεται ότι η κατάσταση δεν διορθώνεται ούτε με την αύξηση του εισιτηρίου κατά 40%, που θεωρητικά θα μπορούσε να βελτιώσει τις συνθήκες. Φαίνεται πως όλες οι απεργίες γίνονταν για να διατηρήσουν κάποιοι υπάλληλοι τους παχυλούς τους μισθούς και τα παράλογα επιδόματα (π.χ. πλασματικές υπερωρίες), χωρίς να ενδιαφέρονται για την εξυπηρέτηση των επιβατών, που είναι και οι πελάτες τους. Δυστυχώς όμως αυτή η κατάσταση μας στρέφει κατά παντός υπευθύνου, και η μπάλα παίρνει και τους εργαζόμενους εκεί… δυστυχώς ο κόσμος έχει πλέον χάσει την υπομονή του και όχι απλά δεν θα συμπαρασταθεί στους αγώνες των υπαλλήλων του προ-αστεια-κού, αλλά θα είναι απέναντί του.

Μαζευτείτε κύριοι, όσο είναι καιρός… σταθείτε στο πλευρό του κόσμου που ταλαιπωρείται από τις υπηρεσίες που προσφέρετε και κοιτάξτε λίγο πέρα από την τσέπη σας, για το καλό σας είναι!

Προ-αστεια-κος part II

Δείτε την παρακάτω εικόνα, από τον σταθμό του Προαστιακού στο Κορωπί. Όχι, δεν έχω κάνει mirror τη μισή εικόνα, απλά έχουν χαλάσει και τα μηχανήματα έκδοσης εισιτηρίων εδώ και αρκετές ημέρες! Αν δεν έχεις ήδη εισιτήριο μαζί σου, ατύχησες!

Η λύση είναι απλή: Περνάς χωρίς εισιτήριο κάτω στις αποβάθρες, διασχίζεις την πλατφόρμα και βρίσκεσαι από την άλλη πλευρά του δρόμου/σταθμού, όπου υπάρχουν μηχανήματα που (ελπίζεις να) λειτουργούν καθώς και εκδοτήριο με υπάλληλο. Μετά πρέπει να επιστρέψεις προς τα πίσω, ειδικά αν σε βολεύει το μετρό και όχι ο προαστιακός. Τώρα εάν έχεις κινητικό πρόβλημα ή βλέπεις το συρμό να περνάει δίπλα σου και εσύ ξέρεις ότι τον έχεις χάσει μέχρι να πάρεις το εισιτήριό σου, τότε ατύχησες και πάλι… την επόμενη φορά φρόντισε να έχεις εισιτήριο από πριν ή να φτάσεις νωρίτερα στο σταθμό για να προλάβεις να κάνεις τη βόλτα σου μέχρι το εκδοτήριο!

Δε μιλάω και για τον ανελκυστήρα που έχει χαλάσει εδώ και μήνες και τον έχουν κλείσει με μαύρες σακούλες σκουπιδιών… εκεί γελάω, γιατί όσοι τρέχουν να προλάβουν να τον χρησιμοποιήσουν είναι συνήθως άνθρωποι με πρόβλημα όχι κινητικό (π.χ. ηλικιωμένοι) αλλά κακομαθημένοι, μαλθακοί και χοντροκώληδες που δεν μπορούν να ανέβουν πέντε σκαλιά ή να περπατήσουν 50 μέτρα για να φτάσουν στις κυλιόμενες που είναι λίγο πιο πέρα…