Απεργία ΜΜΜ 26.09.2011

Τα λεωφόρεία λειτουργούν (υποτίθεται) κανονικά.

Χάνω για λίγο το 308 στις 7.35 με κατεύθυνση προς Αθήνα. Κανονικά έχει κάθε 10-15 λεπτά το πρωί.

Το επόμενο πέρασε στις 8.15, 40 λεπτά αργότερα. Στο καπάκι, μετά από λίγα λεπτά πέρασε και άλλο 308 από πίσω, αλλά ήδη είχε γεμίσει το δικό μας. Γιατί άργησε τόσο πολύ το λεωφορείο κανένας μας δεν έμαθε.

Η απεργία σας μπορεί να είναι δίκαια αλλά ταλαιπωρείτε λάθος ανθρώπους. Αυτοί που θα έπρεπε να λάβουν το μήνυμα πηγαίνουν στη “δουλειά” τους με κρατικά αυτοκίνητα και όχι με λεωφορεία. Αυτό που καταφέρατε είναι να αργήσω στη δουλειά μου και να φύγω αργά το βράδυ. Το ίδιο και άλλοι που δεν έχουν την εύκολη λύση της απεργίας όπως εσείς.

Εμείς σας πληρώνουμε, εσείς δεν μας εξυπηρετείτε. Πάντα φταίει η διοίκηση. Όταν θα έρθει η ώρα και θα μας βρείτε απέναντί σας μην παραξενευτείτε… θα είμαστε εμείς που περιμένουμε με τις ώρες να σβήσετε το τσιγάρο σας, να βάλετε μπρος στη μηχανή του ντουμανιασμένου πλέον λεωφορείου και να έρθετε να μας μαζέψετε από την στάση. Θα είμαστε εμείς που έχουμε μπουχτίσει τις ανύπαρκτες συγκοινωνίες και προτιμούμε να δίνουμε 1,5 ευρώ σε ιδιώτες που θα δουλεύουν με ακρίβεια παρά στο ξεχαρβαλωμένο και μη-λειτουργικό σύστημα που υφίσταται τώρα…

Δεν απεργήσατε ποτέ για τις άθλιες υπηρεσίες που παρέχετε, γιατί δε σας απασχόλησε ποτέ κάτι τέτοιο. Δουλειά να υπάρχει και άσε τα άλλα. Ποτέ δεν ισχύουν τα αναρτημένα δρομολόγια. Ποτέ δεν ξέρει ο οδηγός τα δρομολόγια μιας γραμμής (το χαρτάκι στο τιμόνι προφανώς και δεν ισχύει πλέον), ποτέ οι καταγγελίες από την ιστοσελίδα του ΟΑΣΑ δεν έλαβαν απάντηση, παρότι είχαν μέχρι και αριθμούς πινακίδων… Τώρα όμως που απειλείται η δουλειά σας επιστρέψατε στις απεργίες. Ανοίξτε όμως τα αυτιά σας, γιατί ο κόσμος βρίζει εσάς και όχι τη διοίκηση!

Ο προ-αστεία-κος ξαναχτυπά….

Πρώτη του μήνα σήμερα και όπως πάντα ελπίζουμε να ξεκινήσει καλά για να πάει καλά όλος ο μήνας… προκαταλήψεις από το παρελθόν! Εδώ είναι το παρόν και πολλοί αστάθμητοι παράγοντες επηρεάζουν την καθημερινότητά μας, όπως ο Προαστιακός…

Η ώρα είναι 08.35 και ο προαστιακός δεν έχει εμφανιστεί στο σταθμό του Κορωπίου… παράξενο πράγμα: Όσες φορές καθυστερώ έστω και ένα λεπτό, ο προαστιακός έχει ήδη περάσει, ενώ όταν βρίσκομαι στην αποβάθρα 10-15 λεπτά νωρίτερα πάντα καθυστερεί! Μάλλον δε με συμπαθεί, όπως έχω αρχίσει να μην τον συμπαθώ και εγώ. επίσης παράξενο (και αδικαιολόγητο) είναι το γεγονός της καθυστέρησης σε αυτό το δρομολόγιο, αφού πρόκειται για τον πρώτο σταθμό μετά την αφετηρία (Αεροδρόμιο), οπότε δεν υπάρχουν δικαιολογίες.

08.40: Το μετρό περνάει κανονικά στην ώρα του, μαζεύει όλους τους επιβάτες του, καθώς και αυτούς που είχαν ήδη αρχίσει να σιχτιρίζουν τον προαστιακό για την αργοπορία του. Εμείς οι υπόλοιποι παίζουμε με την τύχη μας, αφού ανακοίνωση για την καθυστέρηση του συρμού δεν έχει ακουστεί από τα μεγάφωνα του σταθμού.

08.45: Φάνηκε ο συρμός του προαστιακού! Γιούπι! Ο κόσμος στην αποβάθρα είναι ήδη αρκετός για να καταλάβει σχεδόν όλα τα καθίσματα του συρμού. Αρχίζω να φοβάμαι τι θα γίνει παρακάτω…

09.00: Ο κόσμος που έχει μαζευτεί στο σταθμό Πλακεντίας και περιμένει το συρμό δεν περιγράφεται… το βαγόνι γεμίζει ασφυκτικά και σκέφτομαι πώς θα μπορέσω να κατέβω στην επόμενη στάση. Ήδη δεν μπορούν να κλείσουν οι πόρτες γιατί ο κόσμος κρέμεται κυριολεκτικά έξω από το βαγόνι.

09.05: Αφού πρώτα συννενοηθήκαμε με τους συνεπιβάτες μας, καταφέραμε μετά από μερικά λεπτά να κατέβουμε και να αφήσουμε περισσότερο χώρο για τους υπόλοιπους επιβάτες. Ο κόσμος μέσα στο βαγόνι ήταν ακόμη τόσο πολύς και τόσο στριμωγμένος που ήθελα να βγάλω μια φωτογραφία ή ένα βίντεο με το κινητό για να το δείξω παραέξω, αλλά ντράπηκα… ντράπηκα τον κόσμο που αναγκάζεται να ταλαιπωρείται καθημερινά (γιατί αυτές οι καθυστερήσεις είναι ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ) προκειμένου να πάει στη δουλειά του. Που αναγκάζεται να πληρώνει αυξημένο κόμιστρο για χαμηλού επιπέδου (για να μην πω ανύπαρκτες υπηρεσίες). Που δεν έχει άλλη εναλλακτική από το να χρησιμοποιεί αυτά τα τριτοκοσμικά μέσα μαζικής μεταφοράς…

Όπως έχω ξαναπεί, σε αυτήν την περίπτωση είμαι πελάτης: Δε με ενδιαφέρει αν η διοίκηση της Τραινοσέ είναι υπεύθυνη για αυτήν την κατάσταση. Δε με ενδιαφέρει αν δεν υπάρχουν διαθέσιμοι οδηγοί επειδή τους έχουν βγάλει παγανιά να μαζέψουν τις κουλούρες με τα καλώδια αξίας εκατομμυρίων ευρώ που κλέβουν οι επιτήδειοι κατά καιρούς. Δε με ενδιαφέρει εάν οι οδηγοί έχουν γίνει υπάλληλοι ασφαλείας για να προφυλάξουν την περιουσία του ΟΣΕ από τις δολιοφθορές που γίνονται για να υποβαθμίσουν τον οργανισμό, έτσι ώστε να πουληθεί σε χαμηλότερη τιμή.

Με ενδιαφέρει να λαμβάνω τις υπηρεσίες για τις οποίες πληρώνω, αλλιώς ας κλείσουν τα ακυρωτικά και να περνάνε οι συρμοί όποτε θέλουν (όπως γίνεται και τώρα δηλαδή) αλλά ΔΩΡΕΑΝ! Όταν πληρώνω προκαταβολικά 45 ευρώ για να έχω μια υπηρεσία, θέλω αυτή η υπηρεσία να είναι σωστή. Εάν υπάρχουν εσωτερικά προβλήματα στην υπηρεσία, ας βγουν οι οδηγοί να τα πουν στον κόσμο και στα κανάλια και να τα βρουν με τα αφεντικά τους… εμείς δεν φταίμε σε τίποτα να γινόμαστε μπαλάκι ανάμεσά τους, για να λύσουν τα προβλήματά τους. Φαίνεται όμως ότι η μόνη φορά που ακούστηκαν οι υπάλληλοι του προαστιακού ήταν όταν θίχτηκε η τσέπη τους…

Μια παρόμοια ανακοίνωση βρίσκεται και στα λεωφορεία της ΕΘΕΛ. Ότι για τα μειωμένα δρομολόγια και τις καθυστερήσεις είναι υπεύθυνη η (απρόσωπη) διοίκηση, και μάλιστα παραθέτουν και τηλέφωνα για να μην ενοχλούμε τους ίδιους αλλά κάποιους άλλους κρυμμένους πίσω από γραφεία και τηλέφωνα. Όταν όμως ο κόσμος βλέπει τα λεωφορεία παρκαρισμένα παράλληλα, στο βάθος πίσω από την αφετηρία στο Κορωπί, και τους οδηγούς να καπνίζουν αριμανείως μέσα στα λεωφορεία, μάλλον δεν έχει τη διοίκηση της ΕΘΕΛ στο μυαλό του. Όταν ο κοσμος περιμένει στην αφετηρία το λεωφορείο, μέσα στη βροχή, τον αέρα και το κρύο και τα λεωφορεία είναι αραγμένα ένα χιλιόμετρο πιο κάτω, για να μην ενοχληθούν οι οδηγοί τους, τότε δεν φταίει η διοίκηση της ΕΘΕΛ. Όταν ο κόσμος περιμένει στη στάση μέσα στο Κορωπί και περνάει λεωφορείο “ΕΚΤΟΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ“, κάνει κύκλο για να σταματήσει ο οδηγός για τσιγάρα στο περίπτερο (ναι, αυτό που είναι στον Περιφερειακό) και μετά περνάει μπροστά από τη στάση χωρίς να σταματήσει να πάρει κόσμο (τελικά τον χάσαμε το συρμό εκείνη τη μέρα) απλά και μόνο για να επιστρέψει στη θέση του, μακρυά από την αφετηρία στο Κορωπί για να κάνει το τσιγαράκι του, πάλι δεν φταίει η διοίκηση της ΕΘΕΛ.

Αυτό που φταίει σε όλες τις περιπτώσεις είναι η νοοτροπία. Όλοι μας υποφέρουμε από την κρίση, αλλά δεν έχουμε όλοι μας την πολυτέλεια να τεντώνουμε τα πόδια και να πιέζουμε καταστάσεις ταλαιπωρόντας άλλους… κάποιοι από εμάς είναι στρατιώτες στις δουλειές τους, δουλεύοντας ώρες ατελείωτες χωρίς υπερωρίες, ρεπό και άλλα καλά του Δημοσίου. Εμείς κάνουμε τη δουλειά μας, σε αντίθεση με κάποιους άλλους που το μόνο που κάνουν είναι να γκρινιάζουν για την κατάσταση (χωρίς να κάνουν κάτι για να τη διορθώσουν) και να υποβαθμίζουν τις υπηρεσίες που παρέχουν.

Έχει ο καιρός γυρίσματα όμως, και όταν θα έρθει η ώρα για διαμαρτυρίες για τις επικείμενες ιδιωτικοποιήσεις και περικοπές προσωπικού θα είναι μόνοι τους, γιατί ο κόσμος έχει αγανακτήσει από τη συμπεριφορά τους και την απαξίωση των ΜΜΜ από τους ίδιους τους εργαζομένους…

Η κατάρα των συγκοινωνιών… Μέρος 2ο

Για σήμερα είχε ανακοινωθεί 24ωρη απεργία του Μετρό (αλήθεια, ξέρει κανένας πλέον για ποιό λόγο γίνονται αυτές οι απεργίες ή απλά προσπαθούμε όλοι να τις αντιμετωπίσουμε?), οπότε ήξερα τι να περιμένω… είχα λοιπόν δύο (τουλάχιστον) επιλογές: Προαστιακός μέχρι Σταθμό Λαρίσης και μετά λεωφορείο ή λεωφορείο μέχρι Νομισματοκοπείο και μετά άλλο λεωφορείο μέχρι το κέντρο και μετά άλλο λεωφορείο μέχρι το Βοτανικό. Σκεφτόμενος την κίνηση στους δρόμους αποφάσισα να αποφύγω τα λεωφορεία και να προστιμήσω το μέσο σταθερής τροχιάς. Πράγματι, πολύ γρήγορα έφτασα από το Κορωπί στα Άνω Λιόσια και περίμενα το συρμό προς Πειραιά. Μα δεν θυμήθηκα… πως ο συρμός περνάει κάθε μία ώρα και για 10 μόλις λεπτά τον είχα χάσει! Κακώς δεν είχα οργανώσει τη διαδρομή μου αποβραδύς, αφού είχα τα δρομολόγια και θα μπορούσα να γλυτώσω την ταλαιπωρία. 😦

Με τα πολλά, και μετά από αρκετό σερφάρισμα στο διαδίκτυο από το κινητό (αινείτε τη Wind και τις απίθανες προσφορές της!) έφτασε ο συρμός και κατέβηκα στο Σταθμό Λαρίσης, μαζι με πολύ κόσμο. Στην αφετηρία των λεωφορείων δεν υπήρχε δείγμα λεωφορείου, οπότε περιμέναμε. Μια κοπελίτσα έκανε το λάθος να ρωτήσει τον “σταθμάρχη” πότε θα περάσει το λεωφορείο και πήρε ως απάντηση “Εάν βιάζεσαι, πήγαινε καλύτερα με τα πόδια” !!! Σημειωτέον ότι ο “σταθμάρχης” μιλούσε αραχτός με συνάδελφο έξω από το κουβούκλιο και προφανώς ενοχλήθηκε από την ερώτηση. Δυστυχώς αυτοί οι άνθρωποι πληρώνονται από εμάς για να μας εξυπηρετούν αλλά μάλλον έχουν βολευτεί από το καθεστώς ασυλίας που τους περιβάλλει. Έχει ο καιρός γυρίσματα όμως και θα βρουν όλοι τον μάστορά τους. Είπαμε, πρέπει ο καθένας να σέβεται τη δουλειά του και το ψωμί που βγάζει…

Με τα πολλά έφτασα στο γραφείο στις 10.10, κάνοντας συνολικά 2 ώρες από το Κορωπί! Στο γυρισμό θα φροντίσω να είμαι πιο διαβασμένος, για να μην περιμένω με τις ώρες το συρμό από Πειραιά προς Λιόσια. Εξάλλου έχουμε και τo Halbike απόψε, οπότε θα πρέπει να προλάβω να επιστρέψω στο Κορωπί, να ετοιμαστώ και να βρίσκομαι στο σταθμό Πεντέλης στις 20.00 για να συναντήσω τους υπόλοιπους, μετά από πολύ καιρό!

Τώρα που το σκέφτομαι, έχω χάσει 11 Halbikes στη σειρά, και σήμερα μετά από 8 ώρες δουλειάς θα βρεθώ στις 8.00 μμ στο σταθμό Πεντέλης έχοντας ήδη διανύσει με το ποδήλατο 8 χλμ.

11 8 8 8! Τυχαίο? Δε νομίζω! 🙂