Commuting FTW

Απίθανο σκηνικό: Αφήνουμε τον μεγάλο στον παιδικό σταθμό στις 07.30, μόλις ανοίγει δηλαδή. Λίγο αργότερα βγάζω το Dahon μου από το χώρο αποσκευών του αυτοκινήτου, φοράω το κράνος μου και φεύγω σφαίρα για τον προαστιακό. Στις 07.45 είμαι στα εκδοτήρια και διπλώνω το ποδήλατο, οπότε στις 07.49 είμαι ήδη μέσα στον προαστιακό. Ταυτόχρονα η γυναίκα μου πηγαίνει με το αυτοκίνητο στη δουλειά της, για να μπορέσει να πάρει και τον μεγάλο από τον παιδικό σταθμό το μεσημέρι.

Η ίδια ιστορία Χ3. Μέσα σε 4 ημέρες!

Ελαφρώς διαφορετικά: Επιστρέφω από τη δουλειά το απόγευμα. Βγαίνω από τον προαστιακό, ξεδιπλώνω το ποδήλατο και γυρίζω προς το κέντρο της πόλης που ζω για να βρω το αυτοκίνητο εκεί που το έχει αφήσει η γυναίκα μου το μεσημέρι. Διπλώνω το ποδήλατο, το βάζω στο χώρο αποσκευών και πηγαίνω να μαζέψω τον μικρό! Όλα αυτά μέσα σε15-20 λεπτά!

Halbike 22-09-2011: 30+ km

Today it was the time for another Halbike, after I received a call from Stavros. Last time I was disappointed by the route, but this time I checked it beforehand and it looked great! Almost 23 km in wide, big roads and a large part was almost outside Athens, in the suburbs.

Indeed the ride was great, much better than the previous one; we had the chance to speed up, stop, slow down, speed up again without causing trouble to the rest of the team and slow all people down. No traffic lights, no traffic, only a few cars,  just open roads for us! I think that this time there were even more people than the previous time: this Halbike is a big success!

Riding the bike in such an easy and “open-roads” route is great, as it lets me clear my mind, forget about everything and focus on the route and the surroundings. Indeed, I returned home exhausted but really happy and revitalized! More than 30 km in total today, more than I could expect.

Boardwalk is back!

Στην τελευταία βόλτα που έκανα (Halbike) παρατήρησα ότι ο πίσω τροχός του Boardwalk είχε ένα θεματάκι. Τελικά ο τροχός έφτασε να κάνει οχτάρια επειδή είχαν χαλαρώσει κάποιες από τις ακτίνες, ενώ η ζάντα έβρισκε στα τακάκια! Επειδή φοβήθηκα ότι θα γίνει ζημιά στη ζάντα, άφησα την Παρασκευή το ποδήλατο στο Λέστο για ακτινολόγηση του πίσω τροχού. Εκμεταλλεύτηκα το κενό του Σ/Κ και μια συνάντηση που είχα εκτός γραφείου τη Δευτέρα (οπότε δεν θα μπορούσα να το χρησιμοποιήσω ούτως ή άλλως) και συμφωνήσαμε να το πάρω την Τρίτη.

Σήμερα το ποδήλατο ήταν έτοιμο (με κόστος €8 για την ακτινολόγηση) και έτσι μετά από μέρες έκανα μερικές πεταλιές. Στο μεταξύ τα λάστιχα είχαν ξεφουσκώσει αρκετά και έτσι πέρασα από το κοντινό βενζινάδικο για refill! Μου έκανε εντύπωση όμως που δεν το πρόσεξαν κατά την ακτινολόγηση…

Τέλος καλό, όλα καλά. Από αύριο συνεχίζουν οι διαδρομές προς και από το γραφείο με το Dahonάκι μου!

Halbike 07-09-2011: (re)-join the team!

Stavros and me joined the Halbike team after a long time for an urban bicycle ride. There were more bikers than I expected (at least more than expected and seen at the last Halbike ride). It was a long and tiring ride (mostly due to constant stops, too many traffic lights in the city and narrow roads for that many bicycles!) to Pefki, through Marousi, Lykovrysi and other nearby suburbs. Photos from this ride can be found here. It was the first time after a long time that my saddle seemed to hard!

Here are two Dahon folding bikes (my Boardwalk D7 and my pal’s Vitesse D7HG), while waiting for the last suburban train back home. We were both tired and sleepy!

It was really nice to see some friends from the past, like Cemis, Sotiris and George as well as this massive participation at the Halbike. However I felt too old to follow such routes, stopping all the time at traffic lights and narrow roads. Maybe I was spoiled by my daily routes to office and back, where I get to stop nowhere but my final destination!

Ποδηλατοβόλτα – Σφήττεια 2011

Μαζεύτηκε αρκετός κόσμος, ειδικά πιτσιρικάδες. Ποδήλατα κάθε κατηγορίας (αλλά όχι σπαστά εκτός από το δικό μου!) και η βόλτα καλά οργανωμένη. Κάναμε ένα μεγάλο γύρο προς το βουνό και επιστρέψαμε στην πόλη μέσα από στενάκια. Υπήρχε συνέχεια συνοδεία αυτοκινήτων που έκλειναν προσωρινά τους δρόμους από τους οποίους περνούσαμε.

 

Current gadgets/daily companions [13/08/2011]

15-16" Notebook Backpack BG-4500p (600B-15 Notebook Backpack Urban)

Everything fits in this backpack from Trust: My netbook/laptop + power cable, notepad, A4 pages with info, food container (taken daily to office) & snacks, mp3 player, cables &  chargers, mobile phone, pens/markers/keys/business cards, everything well-organized in the inner slots/pockets etc. It even fits my small bag which contains my wallet, ID/Driving license etc, ready to be used individually when the whole backpack is not needed. It’s really comfortable even when cycling!

It has been widely used for my daily trips to office, in business meetings (well, it’s not really formal but it’s really convenient!), even during my summer holidays for carrying beach towels, shorts etc. One of my best buys!

Sweex MP3 player – MP303 Gold 2GB

It’s not anything fancy but it’s durable, with good sound quality and really cheap. I went out to buy a pair of headphones and I ended up with this mp3 player at the same price (including a great set of white headphones, long lost now…). Ok, it misses some features (e.g. no shuffle mode!) and has some bugs (e.g. starting the playlist from the beginning after each charging…) but I have learned to live with those. The battery life is pretty cool, considering its minimal size and it is really portable. As for the capacity, I have never managed to put more that 1GB of mp3s in there!

It has been used intensively during trips and summer vacations and it is still going!

Specs:

HTC Touch HD (Blackstone)

Bought second hand (well, third hand to be more precise) last August, after my HTC Touch Cruise was stolen. I have wanted this mobile since I first saw it and I managed to get my hands on it. Great, large screen, sturdy construction, now powered by a custom WM6.5.3 ROM (kwbr 5.7), it has proven to me much more than a phone: Used many times for GPS navigation, watching movies with subtitles, taking photos and videos, reading ebooks, working on excel lists (ok, basic stuff), taking notes and mostly web surfing (we are talking about whole weeks of internet browsing!). I consider it to be a small netbook. A problem with the touch screen appeared out of nowhere last year but it was serviced by Ace Hellas (the official HTC distributor in Greece) as it was still under warranty. Now it doesn’t even have a scratch and looks brand-new.

With a desktop battery charger and a second battery (both holding charge for about a day of working), it is always docked on my office ready to be synced (emails, weather forecast, tweets, photos etc.). Even though I have bought a ZTE Blade in the meantime as a back-up phone, I cannot take the decision to sell one of these two… especially the Blackstone!

Acer Aspire One 751h

My previous laptop (HP Pavillion tx-1110us) was rather heavy to carry around daily, despite its small dimensions (been proven really sturdy though!). I had to go for a lighter computer and I went for a netbook with the largest screen available back then (11,6 inches). It came with Windows XP home and a version of Ubuntu Linux, both of them replaced by Windows 7 Pro and Jolicloud after the first weeks. I have to admit that sometimes it is so laggy that brings me a headache; however I shouldn’t expect much from a weak machine with an Atom 1,3GHz CPU and 1GB RAM (in addition I suspect that the hard disk is also a source of lag). Most of the times it is working fine for light tasks (web browsing, emails, word processing, watching small clips – not HD, listening to music etc.). When a number of applications are open, or when working with large Word and PDF files, the netbook starts slowing down and warning you…

I had some issues with freezing the machine in random cases, but it seems that it is now solved after some updates. This little machine has travelled all over Europe and has been used during many project meetings, summer vacations even as a replacement for the office laptop. It is a great tool, as long as you know what to expect from it…

Dahon Boardwalk D7

I decided to start cycling after 15 years and I went for a folding bike, which I could also transfer in the Metro, for my daily commuting to office. Boardwalk was not the cheapest model around, but I think it had the best value for money when it was purchased. Initially used for commuting to the office, it was soon used for even longer rides (Freeday, Halbike etc.) around Attica. I have made hundreds of kilometers with this bike, and I didn’t have any problems with that, apart from some minor ones (e.g. replacing some spikes and a crank arm). I found the folding style to be convenient when going for shopping (as I usually fold it and take it with me inside the stores) and for office (as it can fit next to my desk). Minimum, cheap service, really fun to ride in the country (just outside the town I live in).

Some of the additional stuff I bought for my Dahon is the Arclite Rack, front/back lights (a number of them, mostly from eBay), a Bell City helmet and service sprays and stuff.

Sanyo Xacti VPC-CG20

I bought this camcorder after a survey I made on similar products. I think I have made the best choice: compact & lightweight (really portable), high quality of image and video and recording in HD. It has already been used for shooting hours of video (especially during the CerOrganic training school in Chania this May) with really good performance. The battery lasts for about 45 minutes, so I had to buy an additional one from Batteries.gr, which lasts at least as much as the original one. The 4GB SDHC card I use lasts for more or less the same time, so it is a nice combination! The image of photos (10MP) is not great, but when we are talking about video, I am really pleased. It also features a lot of settings which I have never used.

Το μπάχαλο του Αυγούστου…

Πέμπτη μέρα στη σειρά με το ποδήλατο στο γραφείο. Δε με τρομάζει πλέον ούτε η ζέστη, ούτε ο καύσωνας. Και μόνο που σκέφτομαι πόσο χρόνο γλυτώνω από τα τραγικά πλέον θερινά δρομολόγια των λεωφορείων, δεν υπάρχει περίπτωση να αφήσω το ποδήλατο στο σπίτι. Ευτυχώς με τέτοια ζέστη ο ιδρώτας εξαφανίζεται γρήγορα…

Με τρομάζει όμως η κατάσταση στις δημόσιες υπηρεσίες: Είπα να περάσω από την εφορία, τώρα που λιγόστεψε ο κόσμος, για να πάρω τον κλειδάριθμό μου. Μέσα σε περίπου 35 λεπτά είχαν εξυπηρετηθεί λιγότερα από 5 άτομα και εγώ ήμουν 35 νούμερα μετά. Αλλοδαποί που δεν καταλάβαιναν τι έπρεπε να κάνουν, Έλληνες που επίσηξς δεν μπορούσαν να βγάλουν άκρη με τη γραφειοκρατία της εφορίας. Παραιτήθηκα και έφυγα για τη δουλειά μου.

Με τρομάζει η κατάσταση και στον ίδιωτικό τομέα: Πέρασα από το ταξιδιωτικό πρακτορείο για να βγάλω ακτοπλοϊκά εισιτήρια. Ανοίγει στις 09.00, τελικά άνοιξε με νωχελικούς ρυθμούς στις 09.10. Εγώ ήδη είχα αργήσει για το γραφείο. Μέχρι να ανοίξει και το σύστημα έκδοσης εισιτηρίων είχε πάει 09.20. Τελικά δεν κατάφερα να βγάλω για την επιστροφή, γιατί υπήρχε κάποιο θέμα του πρακτορείου με τις πληρωμές προς την εταιρεία, και το σύστημα θα ενημερωνόταν μετά τις 11.00. Εγώ όμως εργάζομαι και δεν μπορώ να περάσω άλλες ώρες από το πρακτορείο. Αν δεν κυνηγήσετε τη δουλειά, αν δεν μας εξυπηρετήσετε όμως εσείς θα μείνετε χωρίς δουλειά, και μετά θα φταίει το κράτος επειδή εσείς δε μπορείτε να βάλετε τα πράγματα σε μια σειρά.

Την επόμενη φορά θα προτιμήσω online booking των εισιτηρίων. Απρόσωπο αλλά αποδεδειγμένα λειτουργεί και δε με καθυστερεί από τη δουλειά μου. Και δε με σκοτίζει με τις υποχρεώσεις του προς τις τράπεζες.

Επόμενη στάση προαστιακός: Έφτασα 2 λεπτά πριν έρθει (θεωρητικά) ο συρμός. Η αποβάθρα γεμάτη κόσμο. Ο συρμός τελικά ήρθε 4 λεπτά πριν τον προγραμματισμένο επόμενο, ενώ στο μεταξύ το μετρό είχε έρθει στην ώρα του. Ο σκληρά εργαζόμενος οδηγός του προαστιακού μιλούσε στο κινητό και χαμογελούσε.

Ξέρει κανείς ποιά είναι η βασική διαφορά ανάμεσα στο Μετρό και τον προαστιακό? Ναι, το βρήκατε: ο προαστιακός είναι δημόσιο και δουλεύει με ρυθμούς δημοσίου. Εκτός αν καθυστερεί επειδή βρίσκει κίνηση από το αεροδρόμιο μέχρι το Κορωπί. Αστεία πράγματα, πηγαίνετε επιτέλους στα σπίτια σας και αφήστε να δουλέχουν κάποιοι που έχουν ανάγκη. Τουλάχιστον όταν κάνετε απεργία το ξέρουμε και κάνουμε τη δουλειά μας αλλιώς, ή δεν την κάνουμε καθόλου (αλλά μας δίνετε δικαιολογία!).

Αύγουστος στην Αθήνα: Άδειοι οι δρόμοι, απόλαυση για ποδήλατο. Και μακρυά από δημόσιες υπηρεσίες, το Σεπτέμβρη πάλι!

Short ride

Today the weather was marvelous and it was time for a little ride with my Dahon. I spend some time checking the tyres and suing my new pump to make sure they have the exact amount of air in them and off we go!

It was a rather short ride (no more than 10 km), to suburban station and back, but it was more than enough after all these days of no-cycling. It was almost noon, the air was hot and a part of the road was uphill, so I almost reached my limits! I managed to get back home, sweating and breathing heavily but really happy with the ride! I had this feeling of freedom and speed, that I missed…  it is really amazing how all thoughts disappear amd how fresh you feel when you ride a bike!

I hope I’ll have the chance to repeat such rides in the next days.

Η κατάρα των συγκοινωνιών… Μέρος 2ο

Για σήμερα είχε ανακοινωθεί 24ωρη απεργία του Μετρό (αλήθεια, ξέρει κανένας πλέον για ποιό λόγο γίνονται αυτές οι απεργίες ή απλά προσπαθούμε όλοι να τις αντιμετωπίσουμε?), οπότε ήξερα τι να περιμένω… είχα λοιπόν δύο (τουλάχιστον) επιλογές: Προαστιακός μέχρι Σταθμό Λαρίσης και μετά λεωφορείο ή λεωφορείο μέχρι Νομισματοκοπείο και μετά άλλο λεωφορείο μέχρι το κέντρο και μετά άλλο λεωφορείο μέχρι το Βοτανικό. Σκεφτόμενος την κίνηση στους δρόμους αποφάσισα να αποφύγω τα λεωφορεία και να προστιμήσω το μέσο σταθερής τροχιάς. Πράγματι, πολύ γρήγορα έφτασα από το Κορωπί στα Άνω Λιόσια και περίμενα το συρμό προς Πειραιά. Μα δεν θυμήθηκα… πως ο συρμός περνάει κάθε μία ώρα και για 10 μόλις λεπτά τον είχα χάσει! Κακώς δεν είχα οργανώσει τη διαδρομή μου αποβραδύς, αφού είχα τα δρομολόγια και θα μπορούσα να γλυτώσω την ταλαιπωρία. 😦

Με τα πολλά, και μετά από αρκετό σερφάρισμα στο διαδίκτυο από το κινητό (αινείτε τη Wind και τις απίθανες προσφορές της!) έφτασε ο συρμός και κατέβηκα στο Σταθμό Λαρίσης, μαζι με πολύ κόσμο. Στην αφετηρία των λεωφορείων δεν υπήρχε δείγμα λεωφορείου, οπότε περιμέναμε. Μια κοπελίτσα έκανε το λάθος να ρωτήσει τον “σταθμάρχη” πότε θα περάσει το λεωφορείο και πήρε ως απάντηση “Εάν βιάζεσαι, πήγαινε καλύτερα με τα πόδια” !!! Σημειωτέον ότι ο “σταθμάρχης” μιλούσε αραχτός με συνάδελφο έξω από το κουβούκλιο και προφανώς ενοχλήθηκε από την ερώτηση. Δυστυχώς αυτοί οι άνθρωποι πληρώνονται από εμάς για να μας εξυπηρετούν αλλά μάλλον έχουν βολευτεί από το καθεστώς ασυλίας που τους περιβάλλει. Έχει ο καιρός γυρίσματα όμως και θα βρουν όλοι τον μάστορά τους. Είπαμε, πρέπει ο καθένας να σέβεται τη δουλειά του και το ψωμί που βγάζει…

Με τα πολλά έφτασα στο γραφείο στις 10.10, κάνοντας συνολικά 2 ώρες από το Κορωπί! Στο γυρισμό θα φροντίσω να είμαι πιο διαβασμένος, για να μην περιμένω με τις ώρες το συρμό από Πειραιά προς Λιόσια. Εξάλλου έχουμε και τo Halbike απόψε, οπότε θα πρέπει να προλάβω να επιστρέψω στο Κορωπί, να ετοιμαστώ και να βρίσκομαι στο σταθμό Πεντέλης στις 20.00 για να συναντήσω τους υπόλοιπους, μετά από πολύ καιρό!

Τώρα που το σκέφτομαι, έχω χάσει 11 Halbikes στη σειρά, και σήμερα μετά από 8 ώρες δουλειάς θα βρεθώ στις 8.00 μμ στο σταθμό Πεντέλης έχοντας ήδη διανύσει με το ποδήλατο 8 χλμ.

11 8 8 8! Τυχαίο? Δε νομίζω! 🙂

Friday, Boring Friday

Τελικά οι επιπτώσεις από το πέσιμο της προηγούμενης εβδομάδας δεν ήταν άμεσα εμφανείς, αλλά μέσα στην εβδομάδα που πέρασε παρατήρησα τα εξής: Ο πίσω τροχός του ποδηλάτου κάνει απίστευτα οχτάρια και ο θώρακάς μου με πονάει ακόμα, ίσως περισσότερο από ότι αρχικά…υποθέτω ότι έχω ραγίσει κάποιο πλευρό αλλά ούτως ή άλλως δεν μπορεί να γίνει κάτι σε αυτές τις περιπτώσεις, οπότε δεν έχω πάει καν για ακτινογραφία: Μέχρι να πάει ο μικρός φαντάρος θα έχει σταματήσει ο πόνος!

Στο μεταξύ, το πέσιμο συνέπεσε με την απόφασή μου να αρχίσω να χρησιμοποιώ πάλι καθημερινά και να ξεκινήσω και κανένα χαλαρό Halbike. Πλέον όχι μόνο θέλει φτιάξιμο το ποδήλατο, αλλά πονάω αρκετά όταν το διπλώνω και το ξεδιπλώνω, οπότε θα πρέπει να το αναβάλλω για κάποιο διάστημα.

Κάναμε μια βραδυνή ποδηλατοβόλτα με το φίλο Σταύρο και τα Dahonάκια μας τις προάλλες, εκεί που παρατήρησα την άθλια κατάσταση του πίσω τροχού, και μάλιστα κοντέψαμε να φτάσουμε στην Παιανία! Αν είχαμε περισσότερο χρόνο σίγουρα θα φτάναμε, και μάλιστα αρκετά άνετα. Το μπροστινό φως που αγόρασα τις προάλλες είναι αρκετά φωτεινό, σίγουρα το πιο δυνατό που είχα ποτέ! Έβαλα στη θέση του, κάτω από τη σέλα, και το τσαντάκι εργαλείων που είχα πάρει τις προάλλες από το Lidl (αχρείαστο να ‘ναι!). Η βόλτα ήταν ιδανική για να ξεδώσουμε μετά από αρκετές ημέρες πίεσης και ρουτίνας. Γενικά με το ποδήλατο ξεσκάω, πόσο μάλλον σε χαλαρές βόλτες με καλή παρέα!

Στο μεταξύ, θα κάνουμε μια απόπειρα με το φίλο Γιώργο να φτιάξουμε το λαπτοπάκι μου. Έχουμε κάποιες ιδέες, κυρίως από video στο youtube και ο Γιώργος φαίνεται τρελλό μαστόρι, οπότε έχω κάποιες ελπίδες! Δε με χάλαγε να το έχω σαν εναλλακτική του netbook μερικές φορές, αφού το φτάνω στα όριά του με τη χρήση που του κάνω.