My life with my brand new laptop – Toshiba Satellite C670-1C1

My business laptop (the one I use in the office) has been the HP tx-1110us. It was small and fully-featured, a little monster back when it was purchased second hand (I think it was 2008): 2GB or RAM, AMD Turion 64 X2 Dual Core Mobile Technology @ 1.6Ghz, 12.1″ WXGA High-Definition 1280×800 and 120GB hard disk. Unfortunately it also featured the problematic Nvidia GeForce Go 6150, which eventually caused the laptop to overheat and collapse. A colleague of mine managed to fix the laptop once (what the local official service failed to do), recovering it from what we though a burned motherboard; it lasted for two years of hard daily work before it collapsed again – and this time I could not recover it…

Since I realized that I was mostly working with documents, spreadsheets and web pages, and in addition I always left my business laptop at the office, I decided to buy on 17-inch model. I didn’t care about dimensions and weight (I have plenty of room on my desk) so I went searching for the replacement immediately starting from the budget models. I checked 4-5 of them but I ended up with the Toshiba Satellite C670-1C1. It was cheap (bought it online from a local store: e-experts.gr, powerful and looked reliable; in addition, it was covered by an amazing free option for extended guarantee from Toshiba that covers accidents, drops, theft etc.

(Photo taken from e-experts.gr)

The laptop is blazing fast for office use, sporting an Intel® Pentium B960 (2.2GHz) and 4GB of RAM, 500GB of storage and a really vibrant 17.3” LED HD+ Backlit Truebrite 1600×900. I have been working with this laptop for about a month now and I am really pleased with it. The screen is really comfortable for the eyes and really bright and the laptop does not show any sign of delay etc. However, I have noticed some minor glitches that I have to admit are rather annoying:

1. There are only two USB ports, none of them 3.0. This is annoying because since I always have a USB mouse and my external HD plugged in, I have no spare port for e.g. charging a USB device or connecting an additional device, if needed. When it comes to that, I prefer to unplug my mouse and use the touchpad instead, but this is not comfortable. Since there is so much space in the design of a 17-inch laptop, I think that it would be great if they could add an additional USB port. Let alone the fact that even though my HD is USB 3.0, it has to cope up with the limitations of USB 2.0

2. All ports (USB, ethernet, audio, power) are located in the on the left side of the laptop, while there is not a single port e.g. at the back, close to the battery, where all cables and devices would not interfere with hands! In this area I think that my (smaller) previous laptop had a much better design.

3. Battery will not last more than 2 hours when unplugged, with Wifi turned on: Even though this is my business laptop, I have to carry it around in the office in some cases (e.g. in the meeting room) and there is not always the option of a power plug (especially in the crowded meeting room), so one has to be careful with the power management when away from a power outlet.

4. There is no HDMI port / only the standard VGA port. Despite the fact that I do not currently have any HDMI monitor/screen to connect my laptop to, this port may be handy in the near future.

To sum up, I believe that these minor issues spoil the very good impression I get from this laptop. If I could only fix one of them, it would surely be the USB ports as I need more and having a USB-hub n my desk as well is not the optimal solution. However, since the price for the laptop was rather low and the rest of the specs were pretty nice, I will have to bear with that for the next years…

More to come in the future.

Sucker for tablet

I have to admit that I am a sucker for a tablet: During the last months I have been searching for information on specific models, reading reviews, checking prices… they’re still damn expensive! After evaluating two different iPads (9.7 inch screen), I think I will go for a 10-inch Android tablet, probably no 3G (to save money – it adds to the price) but with a dual-core CPU @ 1GHz (at least) and 8GBs or more of storage (apart from the SD card).

There are some rather cheap solutions out there (like the ZTE V9 and the Huawei S7 Ideos) but they feature a 7-inch screen, low resolution (480 x 800) and a rather slow processor. Since I haven’t seen any of these in action I am a little worried about their performance. On the other hand, these may be sufficient for my everyday use, therefore saving me a significant amount of money!

Huawei IDEOS S7 (photo taken from http://www.gsmarena.com)

It seems that I will have to wait for some months more… in some cases, these weak machines are even more expensive than a fully-featured laptop! I think that this will changed in the next months…

Η νεκρανάσταση του laptop ;

Από τότε που πήρα το HP tx-1110us από το service δεν ασχολήθηκα καθόλου μαζί του… το δοκίμασα 2-3 φορές να δω αν ανοίγει αλλά τα συμπτώματα ήταν τα ίδια όπως πάντα: δεν άνοιγε, παρά μόνο για ένα δευτερόλεπτο άναβαν τα leds και μετά τίποτα. Έτσι είχα μείνει με την εντύπωση ότι έχω ένα laptop με καμένη οθόνη 😦

Το μέλλον του laptop ήταν αβέβαιο, καθώς πέρασαν διάφορα από το μυαλό μου:

1. Να το πουλήσω όπως είναι σε συμβολική τιμή, μήπως και καταφέρει κάποιος να κάνει πατέντα και να το επισκευάσει.
2. Να το αποσυναρμολογήσω και να πουλήσω ξεχωριστά όσα από τα εξαρτήματά του λειτουργούν (σκληρός δίσκος, κάρτα δικτύου, οθόνη, μνήμες)
3. Να δω την πιθανότητα να μπορέσω να του “μεταμοσχεύσω” κανούρια motherboard, αφού αντίστοιχα μοντέλα κυκλοφορούν σήμερα από την HP.

Ο φίλος μου ο Γιώργος όμως, ανήσυχο πνεύμα και μάστορας, μου ζήτησε να ασχοληθούμε μια τελευταία φορά με το laptop, μήπως και καταφέρουμε να κάνουμε κάτι για να το αναστήσουμε. Αφορμή στάθηκε ένα video από το youtube και κάποια σκόρπια μηνύματα σε διάφορα fora, που ανέφεραν ότι το πρόβλημα δεν ήταν ούτε στη GPU ούτε και στη motherboard αλλά στην κακή επαφή ανάμεσά τους που οφείλεται στον κακό σχεδιασμό του συστήματος απαγωγής της θερμότητας από την GPU.

Έτσι λοιπόν σήμερα εφοδιασμένος με το μη-λειτουργικό laptop, το service manual κατέβηκα στο γραφείο. Ο Γιώργος ήρθε ορεξάτος με τα εργαλεία του. Ξεκινήσαμε γρήγορα το ξεβίδωμα σύμφωνα με τις οδηγίες του service manual και αφού μείναμε μόνο με την motherboard στα χέρια κάναμε το κόλπο που αναφέρεται στο video: Βάλαμε ένα χάλκινο κέρμα (των 5 ευρωλεπτών) ανάμεσα στην GPU και στην ψύκτρα της για να τη σταθεροποιήσουμε στη θέση της και να πετύχουμε την καλύτερη απαγωγή θερμότητας. Αφού το ξανασυναρμολογήσαμε με απόλυτη ακρίβεια (ο Γιώργος βασικά ανέλαβε όλη τη διαδικασία!) ήρθε η μεγάλη στιγμή της δοκιμής… αλλά το laptop αρνήθηκε να ανοίξει!

Στην αρχή απογοητεύτηκα αλλά ο Γιώργος είχε κι άλλο άσσο στο μανίκι του: Το κλασικό χτύπημα των πλήκτρων που βρίσκονται επάνω από την GPU (backspace, slash, backslash, enter κλπ) έφερε και πάλι ζωή στο laptop!! Μπήκαμε κανονικά στα Windows Vista Home Basic που είχαν μείνει εγκατεστημένα από την τελευταία φορά που λειτουργησε το μηχάνημα, κάναμε restart, περάσαμε updates, όλα καλά! Μια-δύο φορές έκλεισε το μηχάνημα αλλά στη συνέχεια φάνηκε να σταθεροποιείται.

Καθώς ζόριζα το μηχάνημα για να δω εάν θα κλείσει πάλι όταν φτάσει στα όριά του, με χρήση του High Performance mode και συνεχή χρήση (updates, surfing, video κλπ), παρατήρησα ότι ζεσταινόταν αρκετά από τη δεξιά πλευρά του (στην πλευρά της GPU). Για να ελέγξω τη θερμοκρασία χρησιμοποίησα το freeware πρόγραμμα Speedfan. Οι θερμοκρασίες που μου έδωσε ήταν περίπου 65-75 για τη CPU και 95 oC για την GPU!! Με τη χρήση του Power Save mode η θερμοκρασία της CPU έπεσε στους 55-60 αλλά η GPU συνέχισε να ψήνεται στους 90 βαθμούς… με την πρώτη ευκαιρία θα ρίξουμε μερικές σταγόνες θερμοεπαγωγικής πάστας ανάμεσα στη GPU και το κέρμα, όπως και στην CPU, για να ρίξουμε τις θερμοκρασίες.

Προς το παρόν το laptop λειτουργεί άψογα, και αυτό το post έχει γραφτεί εξ όλοκλήρου σε αυτό! Έχει στηθεί από την αρχή (antivirus/firewall, java/flash player, όλα τα updates των Windows, ορισμένα βασικά προγράμματα όπως Gomplayer, Speedfan, 7zip κλπ) χωρίς να κλείσει στην πορεία.

Μένουν ορισμένες εκκρεμότητες όπως η μείωση της θερμοκρασίας της GPU και να δούμε εάν θα κλείσει πάλι μετά από restart, ίσως μετά από κάποιο χτύπημα κατά τη μεταφορά κλπ. Το θέμα είναι ότι αυτή τη στιγμή είναι και πάλι λειτουργικό, έστω και με το ενδεχόμενο να κλείσει σε κάποια φάση, πράγμα που σημαίνει ότι η motherboard δεν έχει πάθει (ακόμα) κάποια βλάβη.

Γιώργο σου χρωστάω για αυτήν την επισκευή! Να είσαι καλά φίλε!!

Friday, Boring Friday

Τελικά οι επιπτώσεις από το πέσιμο της προηγούμενης εβδομάδας δεν ήταν άμεσα εμφανείς, αλλά μέσα στην εβδομάδα που πέρασε παρατήρησα τα εξής: Ο πίσω τροχός του ποδηλάτου κάνει απίστευτα οχτάρια και ο θώρακάς μου με πονάει ακόμα, ίσως περισσότερο από ότι αρχικά…υποθέτω ότι έχω ραγίσει κάποιο πλευρό αλλά ούτως ή άλλως δεν μπορεί να γίνει κάτι σε αυτές τις περιπτώσεις, οπότε δεν έχω πάει καν για ακτινογραφία: Μέχρι να πάει ο μικρός φαντάρος θα έχει σταματήσει ο πόνος!

Στο μεταξύ, το πέσιμο συνέπεσε με την απόφασή μου να αρχίσω να χρησιμοποιώ πάλι καθημερινά και να ξεκινήσω και κανένα χαλαρό Halbike. Πλέον όχι μόνο θέλει φτιάξιμο το ποδήλατο, αλλά πονάω αρκετά όταν το διπλώνω και το ξεδιπλώνω, οπότε θα πρέπει να το αναβάλλω για κάποιο διάστημα.

Κάναμε μια βραδυνή ποδηλατοβόλτα με το φίλο Σταύρο και τα Dahonάκια μας τις προάλλες, εκεί που παρατήρησα την άθλια κατάσταση του πίσω τροχού, και μάλιστα κοντέψαμε να φτάσουμε στην Παιανία! Αν είχαμε περισσότερο χρόνο σίγουρα θα φτάναμε, και μάλιστα αρκετά άνετα. Το μπροστινό φως που αγόρασα τις προάλλες είναι αρκετά φωτεινό, σίγουρα το πιο δυνατό που είχα ποτέ! Έβαλα στη θέση του, κάτω από τη σέλα, και το τσαντάκι εργαλείων που είχα πάρει τις προάλλες από το Lidl (αχρείαστο να ‘ναι!). Η βόλτα ήταν ιδανική για να ξεδώσουμε μετά από αρκετές ημέρες πίεσης και ρουτίνας. Γενικά με το ποδήλατο ξεσκάω, πόσο μάλλον σε χαλαρές βόλτες με καλή παρέα!

Στο μεταξύ, θα κάνουμε μια απόπειρα με το φίλο Γιώργο να φτιάξουμε το λαπτοπάκι μου. Έχουμε κάποιες ιδέες, κυρίως από video στο youtube και ο Γιώργος φαίνεται τρελλό μαστόρι, οπότε έχω κάποιες ελπίδες! Δε με χάλαγε να το έχω σαν εναλλακτική του netbook μερικές φορές, αφού το φτάνω στα όριά του με τη χρήση που του κάνω.

The rise and fall (of a laptop)

Τελικά τα νέα για την επισκευή του laptop μου δεν ήταν καλά: Μετά από μεγάλο διάστημα αναμονής πληροφορήθηκα ότι υπήρχε πρόβλημα με τον επεξεργαστή (και οδηγούσε στο πρόβλημα της μητρικής), ο οποίος επεξεργαστής όμως δεν υπήρχε πλέον στην αγορά ως ανταλλακτικό… αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μου επιστραφεί μεν όλο το ποσό της επισκευής από την εταιρεία αλλά να μείνω με ένα μη-λειτουργικό laptop μετά από σχεδόν 6 μήνες στο service!

Αναζητώντας πληροφορίες για το πρόβλημα του HP tx-1110us, ανακάλυψα ότι σειρές ολόκληρες φορητών της HP αντιμετωπίζουν προβλήματα λίγο μετά την λήξη της εγγύησης, προφανώς λόγω της πολύ χαμηλής ποιότητας κατασκευής. Πολλές πληροφορίες βρίσκονται διάσπαρτες στο διαδίκτυο (κυρίως σε fora & blogs) αλλά και συγκεντρωμένες στο http://hplies.com και στο youtube. Αποφάσισα λοιπόν να αποφύγω την αγορά HP. Η Acer δε μου έχει αφήσει και τις καλύτερες εντυπώσεις προς το παρόν, σε αντίθεση με την Asus και τη Dell. Επίσης η Toshiba μου φαίνεται πολύ αξιόπιστη και με διευρυμένη εγγύηση.

Ψάχνοντας στο διαδίκτυο για laptop κάτω από €400, έπεσα σε ορισμένα μοντέλα της Dell, της Asus, της Lenovo και της Acer. Κοινά χαρακτηριστικά οι επεξεργαστές (κυρίως Celeron στα 1,9-2,2 GHz), τα 2GB RAM, οι σκληροί δίσκοι (160-250GB), οι κάρτες γραφικών (συνήθως Intel GMA 4500), η έλλειψη θύρας HDMI κλπ, με ελάχιστες διαφοροποιήσεις. Από εκεί και πέρα έπαιζε ρόλο η κοινή γνώμη (των χρηστών) τόσο για την ποιότητα κατασκευής όσο και για το service.

Το μοντέλο της Dell (Dell Inspiron 1545 -Celeron 900) παρότι ήταν το πιο οικονομικό δεν είχε μικρόφωνο και webcam στον εξοπλισμό! Ήταν και από τα λίγα μοντέλα με μονοπύρηνο επεξεργαστή, οπότε το άφησα έξω από τη λίστα, παρά τα καλά λόγια που διάβασα για την Dell.

Από την Asus βρήκα στην ελληνική αγορά 2-3 μοντέλα αλλά μόνο από ένα ηλεκτρονικό κατάστημα και μόνο μετά από παραγγελία, οπότε τα άφησα στην άκρη κι αυτά. Επίσης πληροφορήθηκα ότι δεν υπάρχει επίσημη ελληνική αντιπροσωπεία παρά μόνο εισαγωγείς…

Κατάφερα και βρήκα και 1-2 μοντέλα της Toshiba αλλά από το Pixmania, οπότε με τα μεταφορικά η τιμή ανέβαινε πάνω από τα €400. Επίσης σε αυτήν την περίπτωση (αγορά από εξωτερικό) τα πράγματα με την εγγύηση είναι ομιχλώδη και με οδήγησαν να απορρίψω και αυτή τη λύση.

Μια πολύ καλή λύση ήταν και το eMachine E525-312G25MN της Acer. Είχε όλα όσα ήθελα και ήμουν πολύ κοντά στο να το αγοράσω…αλλά ήρθε το Crazy Sunday του e-shop! Εκεί είδα το Lenovo Ideapad G550L-1 σε τιμή €369 και έκλεισα!

 

Όλα σε ένα νοικοκυρεμένα: Τα κλασικά χαρακτηριστικά που προανέφερα (Celeron Dual Core @ 1,9GHz, 2GB RAM, 250GB δίσκο, GPU Intel GMA4500 κλπ), με το πλεονέκτημα ότι τα 2GB RAM είναι DDR3 (και όχι DDR2 όπως τα υπόλοιπα μοντέλα) στα 1066MHz (και όχι στα 800 όπως τα υπόλοιπα), γεγονός που του δίνει ένα μικρό πλεονέκτημα στην ταχύτητα. Από την άλλη δεν έχει Card reader (προφανώς για να μειώσουν το κόστος) αλλά στους 6 μήνες που έχω το netbook, δεν έχω χρησιμοποιήσει το card reader του πάνω από 2-3 φορές, και αυτό για να δοκιμάσω το readyboost με κάρτες SD και αμφίβολα αποτελέσματα… Το κυριότερο πλεονέκτημά του όμως είναι τα “2 χρόνια άμεσης αντικατάστασης με καινούριο ή επιστροφή όλου του ποσού αγοράς από το e-shop.gr” !

Οι πρώτες εντυπώσεις είναι θετικές: Φαίνεται στιβαρή κατασκευή, χωρίς τριξίματα στα πλαστικά, με ωραίο ματ (και όχι γυαλιστερό) υλικό γύρω από το πληκτρολόγιο, ωραία οθόνη, ακόμα και αριθμητικό πληκτρολόγιο που είναι σπάνιο για laptop (και όχι πολύ χρήσιμο, θα μπορούσα να πω). Φόρτισε κλειστό για περισσότερες από 12 ώρες, στη συνέχεια έγινε η αυτοματοποιημένη εγκατάσταση των Windows (Windows 7 Home Premium English) με ελάχιστες επεμβάσεις από την πλευρά μου. Ήρθε με αρκετά προγράμματα προεγκατεστημένα (π.χ. McAffee Internet Security, Adobe Reader, Office 2007 60-day trial, κάποια προγράμματα της Lenovo όπως το σύστημα για login με βάση την αναγνώριση προσώπου (!!) κλπ).

Στην ελάχιστη χρήση που του έκανα φαίνεται αρκετά γρήγορο, τουλάχιστον για τη δουλειά που το θέλω (επεξεργασία κειμένων, internet/emails, καμιά ταινιούλα κλπ). Προορίζεται για desktop replacement, αφού στο σπίτι δεν έχουμε πλέον χώρο για γραφείο και desktop μηχάνημα. Το laptop θα μπαινοβγαίνει σε ένα συρτάρι κ�
�θε φορά που το χρειαζόμαστε! Το ζόρι της καθημερινής δουλειάς θα εξακολουθήσει να πέφτει στο Acer 751h, που παρότι netbook με βγάζει ασπροπρόσωπο στις περισσότερες περιπτώσεις!

Με την ευκαιρία να ευχαριστήσω τον κ. Ματσούκα, υπεύθυνο του e-shop Αμαρουσίου για την άψογη συνεργασία μας: Μέσα σε μία ώρα είχα κάνει online την κράτηση/παραγγελία και το είχα παραλάβει από το κατάστημα γυρνώντας στο σπίτι! Εύχομαι αυτή η καλή εικόνα που σχημάτισα να διατηρηθεί και στις επόμενες συναλλαγές μας.

Δεν μπορεί να βρέχει συνέχεια…

Τις τελευταίες μέρες έριξε βροχές. Πάντα μου άρεσε η βροχή και συνεχίζει να μου αρέσει! Με τη βροχή δεν κατάλαβα και την απουσία του ποδηλάτου μου: Βρίσκεται ακόμα για επισκευή (περάσαμε τη μία εβδομάδα!), καθώς εκτός από την σπασμένη ακτίνα βρέθηκαν άλλες τρεις (!!) σπασμένες στον πίσω τροχό. Δεν ξέρω το γιατί, υποθέτω ότι η μία έφερε την άλλη και το κακό θα ξεκίνησε από κάποια από τις άπειρες λακούβες των άθλιων δρόμων που χρησιμοποιώ αναγκαστικά κάθε μέρα σχεδόν.

Αυτή η καθυστέρηση επηρεάζει την καθημερινότητά μου, καθώς αναγκάζομαι να περιμένω για το λεωφορείο τόσο προς το μετρό όσο και από το μετρό προς το γραφείο (και αντίστροφα). Δεν μπορώ να υπολογίσω τις διαδρομές (τα λεωφορεία δεν είναι ακριβή όπως ξέρετε!) με αποτέλεσμα να χάνω αρκετό χρόνο καθημερινά περιμένοντας λεωφορεία και μετρό… 😦

Επίσης έχασα τόσο το Halbike όσο και το Freeday στα οποία θα ήθελα πολύ να συμμετέχω (πάνω που είχα πάρει φόρα και δεν έχανα βόλτα!). Το κυριότερο είναι ότι έχασα και την επαφή μου με τα παιδιά που συναντώ στις βόλτες και το ξαλάφρωμα που νοιώθω μετά από τα πρώτα χιλιόμετρα κάθε βόλτας…

Τα νέα δεν είναι ενθαρρυντικά ούτε από το μέτωπο επισκευής του laptop: Ήδη με ενημέρωσαν για αργοπορία παραλαβής του ανταλλακτικού (motherboard), και είμαι σε αναμονή για την επισκευή του. Προσπαθώ να αναπληρώσω το κενό με ένα netbook (Acer Aspire One 751h), στο οποίο θα αναφερθώ αργότερα, αλλά η διαφορά στη λειτουργικότητα είναι σημαντική.

Life goes on όμως, όπως λέει και και ο φίλος μου ο Σπαστός Πεταλάκης. Προσπαθώ να προσαρμοστώ στα νέα δεδομένα και κάνω υπομονή μέχρι να επανέλθουν όλα στα φυσιολογικά τους και επανέλθουν οι απόντες (ποδήλατο+laptop) στη βάση τους. Δε μπορεί, κάποτε θα σταματήσει να βρέχει!

Bad hair day

Όπως συνήθως, έτσι και απόψε δεν έχω πολύ χρόνο…οπότε θα τα πώ γρήγορα!

Μέσα σε μια εβδομάδα κάηκε η motherboard του αγαπημένου (και λιωμένου από τη χρήση) laptop μου (ένα θαυμάσιο HP TX-1110us), έσπασε το πίσω φως του ποδηλάτου (ευτυχώς το κατάλαβα και το μάζεψα εγκαίρως από το δρόμο!) και σήμερα διαπίστωσα ότι έχει σπάσει και μια ακτίνα από τον πίσω τροχό του ποδηλάτου! Ο κόσμος γύρω μου αρχίζει να καταρρέει…

Όπως έλεγε κι ένας φίλος μου: “Ο κόσμος σε κάποια φάση θα καταρρεύσει, γιατί όλα θα σταματήσουν να λειτουργούν. Είναι τότε που θα καταλάβουμε ότι οτιδήποτε αυθεντικό και ανθεκτικό έχει αντικατασταθεί από φτηνιάρικα και αναξιόπιστα κινέζικα εξαρτήματα”!

Τέλος του μήνα, με €400 πληρωμή ΤΕΒΕ, €200 για την επισκευή του laptop και κάποιο μικρότερο ποσό για την επισκευή του ποδηλάτου…σε ένα μήνα έρχονται τα τέλη κυκλοφορίας και η ασφάλεια του αυτοκινήτου 😦

Στο μεταξύ μετράω και αντίστροφα τις μέρες για τη λήξη της σύμβασής μου…

Ένα laptop και τα χάπια μου!

Χθες έφτασα στα όριά μου…το πρωί δεν έβρισκα κάποια σημαντικά έγγραφα στο σπίτι και στο δρόμο διαπίστωσα ότι έχω ξεχάσει το κινητό στο σπίτι! Τουλάχιστον κατάφερα να καλύψω με το ποδήλατο 3 χλμ σε λιγότερο από 10 λεπτά, προκειμένου να προλάβω το μετρό (και να μην περιμένω μισή ώρα για τον επόμενο συρμό) και ξέδωσα λίγο στο δρόμο.

Δυστυχώς τα χειρότερα δεν είχαν έρθει ακόμα: Όταν έφτασα στο γραφείο και έβγαλα το laptop (ένα HP Pavillion tx 1110us) από το σακίδιο για να δουλέψω, αυτό αρνήθηκε πεισματικά να ανοίξει: Τα leds άναβαν για 1 δευτερόλεπτο και μετά έσβηναν, με την οθόνη νεκρή. Δεν κρατούσε με τίποτα ανοιχτό πάνω από 1 δευτερόλεπτο, ότι και να έκανα. Στην πράξη δοκίμασα τα εξής:

1. Έβγαλα την μπαταρία και δοκίμασα μόνο με το τροφοδοτικό, σε περίπτωση που τα είχε παίξει η μπαταρία.

2. Έβγαλα το τροφοδοτικό και δοκίμασα μόνο με την μπαταρία

3. Έβγαλα μπαταρία και τροφοδοτικό, το άφησα 10 λεπτά off, πάτησα το power button για να στραγγίξω τα υπολείμματα ενέργειας (power drain), όπως διάβασα σε κάποιο forum.

Γενικά έψαξα και στο internet σχετικά με το πρόβλημα που είχα αλλά αποτέλεσμα μηδέν. Το πήρα απόφαση ότι κάηκε η motherboard λοιπόν και μίλησα με την τεχνική υποστήριξη της HP. Μου είπαν να δοκιμάσω με το power button και πατώντας συνεχόμενα το F10, μήπως μπω στο BIOS…τζίφος! Τελικά βρήκα ποιό είναι το κοντινότερο σε μένα service center της HP, ώστε να περάσω να το αφήσω για επισκευή το Σάββατο ή τη Δευτέρα. Στο μεταξύ σκεφτόμουν το κόστος επισκευής, την πιθανή αγορά netbook για να κάνω τη δουλειά μου κλπ.

Στο γραφείο έκανα προσωρινά τη δουλειά μου με ένα παλιό desktop μηχάνημα που ξεθάψαμε από μια γωνία. Σε κάποια φάση, ο καλός μου φίλος Τάσος μου πρότεινε ένα παράξενο κόλπο που διάβασε σε κάποιο forum: Να χτυπήσω με δύναμη στο πληκτρολόγιο το Enter, το backslash και τα πλήκτρα που βρίσκονται γύρω από αυτό, και μετά να δοκιμάσω να ανοίξω το laptop….ΔΟΥΛΕΨΕ ΑΜΕΣΩΣ!!

Το γιατί? Υπάρχει λέει ένα πρόβλημα με κακή κόλληση της Nvidia GPU σε ορισμένα μοντέλα, με αποτέλεσμα να μην κάνει καλή επαφή και να σβήνει το μηχάνημα! Η κάρτα γραφικών βρίσκεται κάτω από τα συγκεκριμένα πλήκτρα, οπότε το χτύπημά τους την επαναφέρει σε τάξη και το σύστημα λειτουργεί και πάλι! Μια πιο μόνιμη, αλλά και επικίνδυνη λύση είναι το άνοιγμα του laptop και ο έλεγχος των κολλήσεων, αλλά προς το παρόν το αφήνουμε στην άκρη.

Σημασία έχει ότι το laptop λειτουργεί άψογα πάλι και ο Τάσος με έσωσε για μια ακόμη φορά, οικονομικά και ψυχολογικά! Αν έχεις τέτοιους φίλους, δεν χρειάζεσαι τίποτε άλλο! 🙂