Περί της φοροδιαφυγής στην Ελλάδα

Με μόλις πέντε παραδείγματα που συνέβησαν μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα μέσα στο 2017, όπου υποτίθεται ότι τα μέτρα θα είναι πιο αυστηρά για τη χρήση καρτών και την πάταξη της φοροδιαφυγής:

1. Παραγγέλνω συχνά από το γραφείο σε συγκεκριμένο εστιατόριο με μαγειρευτά. Δεν έχει έρθει ποτέ απόδειξη με το φαγητό μέσα στο 2016, παρότι πληρώνω μέσω κάρτας (e-food.gr / deliveras.gr) και η συναλλαγή φαίνεται. Η πρώτη παραγγελία του 2017 (μέσω e-food.gr) συνοδεύτηκε από απόδειξη, αλλά ίσως ήταν τυχαίο γεγονός. Συνάδελφοι πάντως που πληρώνουν με μετρητά δεν παίρνουν ποτέ απόδειξη από τον διανομέα, παρά μόνο δελτίο παραγγελίας.
2. Χαλάει η πλακέτα του ψυγείου. Έρχεται ο μάστορας, την παίρνει, την επισκευάζει συνεργάτης του και ο μάστορας την ξαναφέρνει για να την τοποθετήσει. Κόστος €100, εννοείται χωρίς ΦΠΑ. Αν θέλω απόδειξη θα πρέπει να επιβαρυνθώ τα 24 ευρώ του ΦΠΑ. Θέλω?
3. Πηγαίνω το αυτοκίνητο για πρώτη φορά σε συνεργείο γειτονιάς – αλλά τεράστιο (πιάνει σχεδόν ένα οικοδομικό τετράγωνο) – για αλλαγή λαδιών και φίλτρου. Μόλις το άφησα ρωτάω το κόστος (€35) και αν μπορώ να πληρώσω με κάρτα. Η απάνητηση ήταν πως γίνεται, αλλά θα πρέπει να επιβαρυνθώ τον ΦΠΑ 24%, αφού θα πρέπει να κοπεί απόδειξη. Εννοείται πως δε με ήξεραν και θα μπορούσα να είμαι εφοριακός.
4. Πηγαίνω για δεύτερη φορά σε κομμωτήριο για κούρεμα. Την πρώτη φορά είχε κόψει απόδειξη χωρίς να ζητήσω. Αυτή τη φορά δεν έκανε την κίνηση. Το συγκεκριμένο κομμωτήριο είναι 30% φθηνότερο στο κούρεμα σε σχέση με αυτό που πήγαινα παλιότερα (€10 αντί για €13), το οποίο επίσης έξοβε αποδείξεις επιλεκτικά.
5. Πηγαίνω για πρώτη φορά σε βουλκανιζατέρ για μπάλωμα σε λάστιχο και μετάθεση ελαστικών μπρος-πίσω. Ρωτάω εξαρχής το κόστος για να ξέρω τι να περιμένω- 28 ευρώ, χωρίς να διευκρινήσουμε αν είναι με απόδειξη ή όχι. Τελικά όταν έρχεται η ώρα να πληρώσω μου ζητάει €25 και δεν κόβει απόδειξη.

Το πρόβλημα κατά τη γνώμη μου είναι σύνθετο: ο υπερβολικά υψηλός ΦΠΑ (που όλοι θέλουν να αποφύγουν), η έλλειψη παιδείας, το κράτος-κατσαπλιάς που κοιτάζει να τα αρπάξει από όπου μπορεί χωρίς να υπάρχει όμως ανταποδοτικότητα, η κρίση που κάνει τον καθένα να θέλει να γλυτώσει (άμεσα) ό,τι μπορεί από το κόστος αγαθών και υπηρεσιών και τέλος η παντελής έλλειψη ελέγχων. Αν ο μοναδικός έλεγχος είναι ο πελάτης/καταναλωτής που θα πρέπει να τσακώνεται με τον πωλητή/προμηθευτή για μια απόδειξη (τη στιγμή που δεν υπάρχει άμεσο όφελος), τότε το παιχνίδι είναι χαμένο – για αυτό και δεν φοβάται κανένας αν ο πελάτης που μπαίνει στο μαγαζί του για πρώτη φορά είναι εφοριακός. Το αν θα ζητήσω απόδειξη εγώ είναι δικαίωμά μου (και όχι υποχρέωσή μου) και εξαρτάται από διάφορους παράγοντες και κυρίως από το συμφέρον μου.

Οι άλλοι παράγοντες είναι πολύπλοκοι και δεν έχω χρόνο να τους αναλύσω καν.

Δεν θα αλλάξουμε ποτέ… (Mέρος 2ο)

Αφού αποφασίσαμε να σταματήσουμε τις συναλλαγές με τη συγκεκριμένη σουβλακερί του προηγούμενου μηνύματος, προχωράμε σε παραγγελία σε ένα από τα καλά της περιοχής, από το οποίο είχαμε καιρό να παραγγείλουμε. Γίνεται η παραγγελία, έρχεται μετά από λίγη ώρα… πάλι χωρίς απόδειξη! Ακολουθώ τη γνωστή διαδικασία: Τηλέφωνο στο κατάστημα, διαμαρτυρία. Μου λένε ότι έχει χαλάσει η ταμειακή τους και έχουν ήδη καλέσει τον τεχνικό για να την επισκευάσει. Όταν ρωτάω πώς γίνεται να διακινούν παραγγελίες χωρίς απόδειξη ακολουθεί σιωπή και προτείνουν να μου στείλουν την απόδειξη την επόμενη μέρα. Τους εξηγώ πως αυτό που κάνουν είναι παράνομο και ότι ήδη έχουμε κόψει τις συναλλαγές με ανταγωνιστικό τους σουβλακερί για τον ίδιο λόγο.

Εννοείται πως η απόδειξη δεν ήρθε ποτέ. Το επόμενο τηλεφώνημά μου δεν θα είναι διαμαρτυρία, θα είναι καταγγελία στο ΣΔΟΕ. Αρκετά με τα λαμόγια που εξακολουθούν να φοροδιαφεύγουν, βασιζόμενοι στην ανυπαρξία του παράλυτου κράτους και του ελεγκτικού μηχανισμού.

Δεν θα αλλάξουμε ποτέ…

Τηλεφωνική παραγγελία σε σουβλακερί της περιοχής, που μάλιστα ανήκει σε αλυσίδα και στην οποία είμαστε καλοί πελάτες. Η παραγγελία έρχεται (λάθος, αλλά το είδαμε αργότερα) και χωρίς απόδειξη. Χωρίς να είναι η πρώτη φορά. Την τελευταία φορά είχα αναφέρει το θέμα κατά την παραγγελία (ότι την προηγούμενη φορά δεν είχαμε πάρει απόδειξη) και τους παρακάλεσα να είναι πιο προσεκτικοί. Αυτή τη φορά το θεώρησα δεδομένο. Λάθος μου.

Αφού πληρώνω τον ντελιβερά, ο οποίος ήταν ευγενέστατος και με πληροφόρησε ότι δεν του είχαν δώσει απόδειξη, παίρνω πάλι τηλέφωνο στη σουβλακερί για να αναφέρω το γεγονός, φανερά εκνευρισμένος. Η κοπέλα μας ενημερώνει ότι λόγω φόρτου εργασίας δεν προλαβαίνουν να κόβουν τις αποδείξεις και για να μην καθυστερούν οι παραγγελίες φεύγουν τα είδη χωρίς απόδειξη!! Μάλιστα μας είπε ότι αν ο πελάτης δεν ζητήσει απόδειξη κατά την παραγγελία δεν κόβουν αποδείξεις! Φυσικά της ανέφερα ότι αυτό που λέει είναι εντελώς παράνομο, αλλά δεν έδειξε να ενδιαφέρεται… απλά μας πρότεινε να μας στείλει την απόδειξη σε λίγη ώρα, όπως και έγινε.

Εννοείται ότι ήταν η τελευταία φορά που έκανα παραγγελία από το συγκεκριμένο κατάστημα. Σαν ελεύθερος επαγγελματίας, είμαι απόλυτα συνεπής προς την εφορία, την οποία τροφοδοτώ με μερικές χιλιάδες ΦΠΑ το χρόνο, εκτός από τους λοιπούς φόρους, εισφορές, τέλη και λοιπά χαράτσια. Δεν ανέχομαι λοιπόν να βλέπω κανέναν να φοροδιαφεύγει πλέον, εις βάρος της δικής μου τσέπης. Αν κάποιος δεν το καταλαβαίνει με τον καλό τρόπο, θα το μάθει με τον άσχημο…

Το καλό είναι ότι υπάρχουν εξαιρετικά ταχυφαγεία στην περιοχή, και τα περισσότερα είναι και φθηνότερα από το συγκεκριμένο, οπότε είπαμε αντίο οριστικά. Καληνύχτα και καλή τύχη, που λέει και το ρητό.